گرماسنجي روبش دمايي: ابزاري نوين در شناسايي و تشخيص بيماري‌ها

در علم پزشكي تشخيص زودرس، ارزان و سريع بيماري‌ها از اهميت ويژه اي برخورداراست. از جمله روشهاي تشخيصي كه امروز توجه زيادي را به خود جلب كرده است، استفاده از نشانگرهاي زيستي در قالب روشهاي پروتيوميكس است. اگرچه بكارگيري اين روشها، مشكلات بسياري را حل كرده است، اما گران بودن و زمان‌بر بودن و همچنين عدم قابليت شناسايي كمپلكس‌هاي پروتييني از جمله نواقص اين روشها است. روش گرماسنجي روبش دمايي به دليل دقت و حساسيت بالا روشي موثر در تشخيص مراحل اوليه بيماري از طريق رديابي نشانگرهاي زيستي است. نمودار گرمايي نمونه افراد سالم، به عنوان امضاي زيست‌شناختي اختصاصي بيانگر مجموع وزني تغييرات ساختار پروتيين‌هاي تشكيل‌دهنده نمونه در حالت سلامت و بيماري است. گرچه قضاوت قطعي درباره كارايي اين روش نيازمند بررسيهاي بيشتر است، اما مطالعات حاضر بيانگر كاربرد اين روش در زمينه تشخيص نوع، مرحله بيماري و حتي بررسي روند بيماري‌ها بوده و مكمل مناسبي براي روشهاي پروتيوميكس محسوب مي‌شود. در اين مقاله به كاربرد گرماسنجي روبش دمايي در پزشكي همراه با شرح مباني نظري و عملي آن پرداخته مي‌شود.