حقوق متهم و كرامت انساني

كرامت انساني كه در واقع همان انسانيت، شرافت، حيثيت، و ارزش يك انسان است، به كرامت ذاتي و كرامت اكتسابي تقسيم مي شود. كرامت اكتسابي، نوعي كرامت است كه قابل اكتساب و سلب مي باشد؛ مثل ايمان به خدا، كه انسان مي تواند با استفاده از استعداد و توانايي هاي خود به درجه اي برسد كه بعنوان خليفه خداوند در روي زمين باشد و ممكن است همين انسان با اعمال خود هر آنچه را كه اكتساب كرده است از دست بدهد و بي ايمان شود. اما كرامت ذاتي، نوعي كرامت است كه انسان، ذاتاً به واسطه انسان بودن آنها را دارا مي باشد؛ مثل انسانيت، شرافت و عدم تحقير، كه اين ويژگي هاي انسان قابل سلب نبوده و هيچ شخص يا قدرتي نمي تواند اين نوع كرامت انساني را سلب نمايد. اين نوع كرامت، همان كرامت ذاتي انسان است كه مورد توجه ما در خصوص متهم مي باشد؛ زيرا انسان حتي اگر متهم باشد، داراي يك سري حقوقي مي باشد كه بواسطه كرامت انساني در مفهوم ذاتي آن به وي تعلق دارد و قابل سلب و نابودي نيست و مربوط به انسانيت اشخاص مي باشد كه بايد هميشه حفظ شود.