استفاده از مدل هاي عددي هواشناسي و روش رديابي اشعه براي بهبود تعيين موقعيت مطلق دقيق

يكي از مباحث مهم در ژئودزي تعيين موقعيت نقاط است كه به دو روش نسبي و دقيق انجام مي شود. روش تعيين موقعيت مطلق دقيق (PPP) كه در دو دهه اخير گسترش يافته و مزاياي ويژه اي نسبت به روش نسبي دارد، هنوز نتوانسته به دقت روش-هاي تعيين موقعيت نسبي برسد. عمده ي مشكلات اين روش مربوط به مدل هاي پردازش، ابهام فاز غيرصحيح و دقت برآورد اثر تروپوسفر است. تاكنون تلاش هاي زيادي براي اصلاح مدل ها و كاليبراسيون باياس فازهاي ماهواره اي صورت گرفته است. در اين مقاله هدف برآورد هرچه دقيق تر تاخير تروپسفري و در نتيجه افزايش دقت تعيين موقعيت با روش تعيين موقعيت مطلق دقيق است. براي اين منظور تاخير توسط پردازش PPP محاسبه مي گردد، سپس سعي مي شود بخشي از تاخير كه اين روش نتوانسته مدل كند، توسط روش رديابي اشعه محاسبه و اعمال گردد تا تعيين موقعيت به دقت بالاتري برسد. امواج منتشره از ماهواره ها تحت تاثير تروپوسفر دچار تاخير مي شوند. مدل كردن اين تاخير در روش هاي تعيين موقعيت براي دستيابي به دقت بالا، بسيار مهم است. روش هاي مختلفي مانند روش رديابي اشعه و استفاده از توابع نگاشتي مثل GMF ، VMF ، كه تاخير زنيتي را به تاخير مايل تبديل مي كند، براي برآورد اين تاخير موجود است. در اين مقاله تاخير مايل تروپوسفري با استفاده از مدلهاي عددي هواشناسي توسط رديابي اشعه محاسبه شده است و اختلاف آن با تاخيرات مايل تروپوسفري بدست آمده به سه روشي كه به تفضيل شرح داده خواهد شد )با استفاده از تابع نگاشت GMF و تاخير زنيتي بدست آمده از روشPPP ) به فايل هاي RINEX اعمال شده است. سپس براي فايل هاي RINEX اصلاح شده، پردازش PPP انجام شد. در واقع هدف ساختن فايل مشاهداتي RINEX جديدي است كه تاخير مايل حاصل از PPP به جواب رديابي اشعه نزديك باشد. سپس اثر اين اصلاح مشاهدات را در مختصات گيرنده حاصل از اين روش ها بررسي مي نماييم. با مقايسه ي نتايج با مختصات ITRF نقطه، مشخص شد كه اعمال اختلاف بين تاخير مايل حاصل از حاصلضرب تاخير زنيتي بدست آمده از روش PPP در 88% تابع نگاشت هيدروستاتيك GMF و 12% از تابع نگاشت غيرهيدروستاتيك با تاخير حاصل از روش رديابي اشعه، به فايل هاي مشاهداتي، باعث بهبود تعيين موقعيت مطلق دقيق مي شود.