تعيين اندازه پنجره و ضريب ساختار بهينه در تخمين عمق موهو به روش واهماميخت اويلر (مطالعه موردي: محدوده ي زاگرس)

ناپيوستگي موهو مرز بين پوسته و گوشته ي بالايي است كه تفاوت دو محيط را با تغييرات در سرعت لرزه اي، ساختار شيميايي، مواد تشكيل دهنده و مانند آن آشكار مي سازد. هدف اين تحقيق يافتن عمق موهو در محدوده ي زاگرس و برآوردي از ضخامت پوسته به روش واهماميخت اويلر است. روش واهماميخت اويلر يك روش خودكار براي برآورد عمق، شكل و مكان منبع هاي مغناطيسي و گراني است كه اساس آن به كارگيري مشتق هاي ميدان در معادله همگن اويلر مي باشد. در به كار گيري روش واهماميخت اويلر تعيين ضريب ساختار و طول پنجره ي برآوردگر از پارامتر هاي بسيار مهم هستند كه به شدت جواب ها را تحت تاثير قرار مي دهد. در اين تحقيق ابتدا با استفاده از ضرايب هارمونيك كروي مدل ژئوپتانسيلEIGEN-GL04C، آنومالي جاذبه هواي آزاد در محدوده ي °53.75-°48.25=λ و°34.75-°29.25=φ دريك گريد °0.25×°0.25 محاسبه شد، سپس با استفاده از داده هاي آنومالي جاذبه هواي آزاد و به كارگيري روش واهماميخت اويلر عمق موهو به ازاي ضريب ساختار هاي مختلف و اندازه پنجره هاي متفاوت برآورد شد و بهترين ضريب ساختار و اندازه پنجره از مقايسه عمق بر آورد شده به روش واهماميخت اويلر و عمق به دست آمده از روش تابع انتقال گيرنده(مطالعات لرزه اي) در 14 ايستگاه لرزه اي موجود در منطقه، تعيين گشت و نتايج به دست آمده با مدل CRUST 2.0 مقايسه شد.بر اساس نتايج به دست آمده مي توان گفت كه به ازاي ضريب ساختار 0.5 و اندازه پنجره 40 تا 45 كيلومتر بهترين جواب را در تخمين عمق موهو در محدوده ي مورد نظر خواهيم داشت.