مدل سازي مسايل مكانيابي پويا در فضاي اقليدسي پيوسته

روش هاي مكانيابي ماهيت ذاتي تغييرپذيري جهان واقعي را در نظر نمي گيرند. در حاليكه در بسياري از مسائل مكانيابي با پارامترهاي متغير با زمان مواجه مي شويم. ممكن است در برخي موارد تغييرات اين پارامترها قابل پيش بيني باشد كه در اين صورت بايستي به روشي مدلسازي شده و در مكانيابي لحاظ شود. در اين مقاله مساله مكان يابي از نوع مساله p-ميانه به صورت پويا فرمول-بندي شده و روشي بر مبناي هوش مصنوعي براي حل مسايل مكانيابي و تخصيص منابع پويا پيشنهاد شده است. جهت ارزيابي كارايي روش پيشنهادي و نيز روشهاي مكانيابي پويا، مساله نمونه اي از نوع NP-Complete، طرح و به دو صورت پويا و ايستا و با يهره گيري از روش مذكور حل شده است. نتايج حاصل از پياده سازي نشانگر كارايي روش حل پيشنهادي و نيز روشهاي مكانيابي پويا نسبت به روشهاي ايستا در حل مسايل مكانيابي با وجود مدل تغييرات تقاضا در زمان مي باشد.