مقادير عناصر معدني هشت گونه مرتعي در مراتع ييلاقي طالقان

براي رسيدن به عملكرد دام در سطح مطلوب تامين نياز غذايي دام از نظر عناصر معدني ضروري است. به همين منظور، عناصر معدني هشت گونه مهم مرتعي و مورد چراي دام ـ شامل Ferula ovina، Prangus uloptera، Medicago sativa، Lotus goeblia، Trifolium montanum، Melilotus officinalis، Sanguisorba minor،و Stachys inflate در مراتع ييلاقي طالقان در مراحل مختلف رشد (رشد رويشي، گل دهي، و بذردهي) اندازه گيري شد. بدين منظور، در هر مرحله رشد از هر گونه 3 نمونه و براي هر نمونه حداقل 5 پايه گياهي از نقاط مختلف تيپ هاي گياهي برداشت شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تجزيه واريانس يك طرفه انجام شد و به منظور مشاهده منابع تغييرات درون گروهي از آزمون دانكن استفاده شد. همچنين، با استفاده از آزمون t مقدار عناصر مذكور با حد بحراني شان براي تامين نياز روزانه واحد دامي در حالت نگه داري مقايسه شد. نتايج نشان مي دهد مقادير عناصر معدني گونه ها در مراحل اوليه رشد بيشتر از مقدار آن ها در مراحل پاياني رشد (مرحله بذردهي) است. ضمن اينكه مقادير مذكور در هر مرحله از رشد بين گونه هاي مورد بررسي يكسان نيستند. به طور كلي، گونه هاي مورد بررسي از حيث مقادير كلسيم، آهن، مس، منگنر، و كبالت، به منظور تامين نياز روزانه دام، در وضعيت مطلوبي قرار دارند، ولي از نظر عناصر پُرمصرف مانند مقادير سديم و منيزيم در مراحل مختلف رشد و به ويژه در مراحل پاياني رشد از وضعيت مطلوبي به منظور تامين نياز روزانه واحد دامي برخوردارند. اين امر بيانگر آن است كه مطلوبيت علوفه مرتع در زمان هاي مختلف چرا از حيث عناصر معدني يكسان نيست. طبيعي است كه بسته به شرايط سال ممكن است مقادير عناصر معدني گياهان قدري تغيير يابد، ولي، به دليل هزينه بربودن تعيين عناصر معدني، مي توان از نتايج مذكور به منظور برآورد نياز روزانه دام در سال هاي مختلف استفاده كرد.