بررسي تطبيقي نظريه نمايندگي ظاهري

انگليسي

با توسعه تجارت و سرعت زياد مبادلات تجاري، تخصصي‌شدن امور، پديدآمدن نيازهاي متنوع و رو به‌رشد، شكل‌گيري اشخاص حقوقي و همچنين شكل‌گيري اقتصاد جهاني و بسياري عوامل ديگر، افراد، كمتر به‌طور مستقيم و به مباشرت، همه اعمال حقوقي را انجام مي‌دهند. اين‌عوامل، اهميت و ضرورت توجه به نهاد نمايندگي را قوت بخشيده‌است. ميان اقسام مختلف نمايندگي، نمايندگي ظاهري يكي‌از جديدترين، مهم‌ترين و كاربردي‌ترين اقسام نمايندگي‌هاست كه تركيبي از دو‌نظريه - نظريه نمايندگي و نظريه ظاهر‌- است. نمايندگي ظاهري، استثنايي بر اين قاعده عمومي حوزه نمايندگي محسوب‌مي‌شود كه نماينده غيرمجاز و فاقد اختيار نمي‌تواند اصيل خود را به قرارداد با ثالث ملزم‌كند. به‌رغم استثنايي‌بودن اين‌نظريه، در هر دو‌نظام حقوقي (‌حقوق نوشته و حقوق كامن‌لا و حتي نظام‌هاي حقوقي مختلط) و همچنين در ميان كشورهاي مختلف – صرف‌نظر از درجه پيشرفت و توسعه‌– مفهومي شناخته‌شده‌ است و مورد پذيرش بيشتر نظام‌هاي حقوقي قرار گرفته و قلمروها و كاربردهاي جديدي دارد كه البته در نظام حقوقي ايران مورد توجه قانونگذاران، قضات و نويسندگان حقوقي قرار نگرفته‌است. در اين نوشتار به معرفي اين كاربردها كه در چند سال اخير مورد استفاده كشورها به ويژه در نظام‌هاي داراي حقوق عرفي (‌كامن‌لا) قرار گرفته است مي‌پردازيم و همچنين از چند مدل قانونگذاري در ارتباط با ورود اين نظريه به قوانين كشورهاي داراي حقوق نوشته سخن خواهيم گفت.

By development of commerce and increasing speed of commercial transactions, specialization of affairs, existence of increasingly varied needs, formation of legal entities, formation of universal economy and many other factors, direct actions by legal activities have been reduced. Such issues reinforce the importance and necessity of attention to agency institution. Among the different types of agencies, apparent agency is one of the most important and common kinds and also the newest kind of agency which is a combination of two theory: theory of agency and theory of appearance. According to a general principle of agency field, an unauthorized agent is not able to bind his principal to contract with third parties. Apparent agency is its exception. Despite being an exception, apparent agency has been accepted in two main legal systems – common law systems and civil law systems - and also in different countries regardless of level of development. This theory has new applications that in our legal system have not been considered by legislators, judges, and legal scholars. This article introduces these applications that have been used by countries specially in common law systems in recent years and also will introduce some model of legislation in relation to incorporating this theory into the civil law systems.