تحريم اشخاص حقيقي از منظر حقوق بين‌الملل با تاكيد بر تحريم برخي اتباع ايراني

انگليسي

در روابط بين‌الملل، ابزار تحريم براي الزام دولت متخلف به رعايت تعهدات بين‌المللي‌ پيش‌بيني شده‌است. تحريم كه از منظر حقوق بين‌الملل، نوعي اقدام متقابل محسوب مي‌شود، تا پيش از اين صرفاً عليه دولت‌ در تماميت آن اعمال‌مي‌شد. ظهور تروريسم بين‌المللي و ايراداتي كه متوجه تحريم‌هاي سنتي بود موجب شد نسل جديدي از تحريم‌هاي بين‌الملليِ موسوم به "تحريم هوشمند" پديدار شود. در يكي از اشكال اين‌نوع تحريم، تنها بازيگران غيردولتي كه مسيول اصلي تخلفات بين‌المللي هستند تحريم مي‌شوند. يكي از اشكال تحريم هوشمند، تحريم اشخاص حقيقي است كه مسايل نويني را مطرح كرده‌است. هرچند اين تحريم‌ها به دليل تخلفات بين‌المللي برخي اشخاص اعمال مي‌شود، خود مي‌تواند با نقض برخي اصول حقوق بين‌الملل همراه باشد. تحريم برخي اتباع ايراني كه در سال‌هاي اخير به استناد فعاليت در برنامه‌هاي هسته‌اي، موشك‌هاي بالستيك و نقض حقوق بشر اعمال شده است مي‌تواند با اصولي چون اصل مصونيت اموال دولتي، اصل مصونيت ديپلماتيك و كنسولي، تعهدات دولت ميزبان طبق موافقت‌نامه مقر، حق بر رفت و آمد، حق بر مالكيت خصوصي و حق بر دسترسي به عدالت در تعارض باشد. رويه قضايي ملي و منطقه‌اي نشان داده است كه اين اصول مي‌تواند موجب بي‌اعتباري قطعنامه‌هاي شوراي امنيت يا مصاديق مورد نظر كميته تحريم شوراي امنيت شود.

Sanction as a mechanism to force states to comply with their international obligation has been used since many years ago. Sanction is a kind of countermeasure which had been used against states before issuing on individuals. Emerging of international terrorism and rising criticisms about traditional sanctions caused to founding a new generation of sanctions which is called Smart sanction. In a form of smart sanction the nongovernmental actors, who are violating international norms, are sanctioned. A form of smart sanction is individual sanction, which has raised so many new debates. Although this kind of sanction is issued because of violating international norms by targeted people, it would be against international principles. Using of these sanctions indiscriminately and ignorantly for its aftermath is against of the doctrine of smart sanction. Listing some Iranian nationals due to their relation with Iran’s nuclear program, ballistic missiles and violating human rights, would be contravention of international law and fundamental principles such as: immunity of state property, impunity of diplomats and councils, and obligation of host country due to headquarter agreements with international organizations, and some fundamental human rights such as: right to movement, right to ownership, right to access to fair preceding( right to justice). The internal and international preceding have marinated that violating this principles could be a cause to void of Security Council resolutions and to end multi and unilateral individual sanctions. Violating these principles could raise the claim of targeting state and international organization responsibility and pay damage to targeted people.