بررسي اثر سطوح مختلف كلسيم و فسفر بر عملكرد مرغان بومي ايستگاه مرغ بومي خراسان در مراحل مختلف توليد

اين آزمايش به منظور بررسي تاثير سطوح مختلف كلسيم و فسفر جيره بر عملكرد مرغان بومي استان خراسان با استفاده از 400 قطعه مرغ بومي در قالب طرح هاي كاملاً تصادفي و آزمايش فاكتوريل با 8 تيمار آزمايشي(2*4)، 5 تكرار و 10 مرغ در هر تكرار از سن 26 الي 50 هفتگي در ايستگاه مرغ بومي خراسان، اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي بر پايه ي جيره ي حاوي ذرت، سويا و گندم با چهار سطح كلسيم (2/5 ،3 ، 3/5 و 4) و دو سطح فسفر كل (0/5 و 0/75) برحسب درصدي از جيره بود. سطوح ساير مواد مغذي از جمله انرژي و پروتئين خام همسان بود. نتايج نشان دادند كه سطوح مختلف كلسيم و فسفر، تاثيري بر وزن تخم مرغ ندارد. سطوح كلسيم بر توليد تخم مرغ اثر معني دار (0/05 >P) داشت، به نحوي كه بالاترين ميزان توليد(72/6%) و وزن توده ي تخم مرغ در سطح 3/5 درصدكلسيم در كل دوره مشاهده گرديد، هرچند در اوايل دوره ي توليد(33-26 هفتگي)، اثر سطح 3 و 3/5 درصد مشابه بود. سطوح فسفر، تاثيري بر ميزان توليد و وزن توده ي تخم مرغ نشان نداد. سطح 4 درصد كلسيم، بالاترين مصرف خوراك را نشان داد (0/05 >P) اما سطوح فسفر، اثري بر مصرف خوراك نداشت. بهترين ضريب تبديل غذايي(3/16) در گروه تغذيه شده با 3/5 درصد كلسيم مشاهده گرديد (0/05 >P). تاثير سطوح كلسيم بر ميزان خاكستر استخوان ران معني دار شد، به نحوي كه كمترين ميزان خاكستر، در سطح 2/5 درصد كلسيم مشاهده شد. سطح 0/75 درصد فسفر باعث كاهش درصد فسفر استخوان ران گرديد. به طور كلي، نتايج اين بررسي نشان داد كه ميزان 3/5 درصد كلسيم باعث بهبود ميزان توليد تخم مرغ و ضريب تبديل غذايي در مرغان بومي مورد مطالعه شد، در صورتي كه سطوح فسفر اثري بر صفات توليدي آنها نداشت و سطح 0/5 درصد فسفر ايده آل تر بود.