ساخت و بررسي پايايي آزمون تراز قابل قبول نويز در زبان فارسي

Developing and evaluating the reliability of acceptable noise level test in Persian language

مقدمه و اهداف یكی از اصلی ترین علل عدم پذیرش سمعك توسط افراد كم شنوا مشكل با نویز محیطی تقویت شده می باشد. آزمون تراز قابل قبول نویز می تواند به عنوان معیار معتبری برای سنجش توانایی افراد در تحمل نویز محیطی مورد استفاده قرار گیرد. این مطالعه با هدف ساخت و بررسی پایایی آزمون تراز قابل قبول نویز در زبان فارسی بر روی افراد با شنوایی هنجار طراحی و اجرا گردیده است. مواد و روش ها این مطالعه از نوع ساخت آزمون به شمار می آید كه طی آن مواد آزمونی لازم برای اجرای آزمون تراز قابل قبول نویز در زبان فارسی ساخته و استاندارد می شود. پس از انتخاب مواد مناسب برای نویز همهمه گفتاری و گفتار پیوسته، هر دوی این سیگنال ها در استودیوی ضبط صدا با شرایط كنترل شده ضبط گردید. آزمون در دو نوبت با فاصله یك هفته بر روی 66 فرد با شنوایی هنجار با میانگین سنی 4± 25 انجام شد و پایایی نتایج آزمون در دو تكرار مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها میانگین امتیازات آزمون تراز قابل قبول نویز در دو تكرار مورد مقایسه قرار گرفت  و نتایج حاكی از عدم وجود تفاوت معنی داری  بود(05/0P) و ضریب همبستگی درون گروهی بین تكرار اول و دوم  آن برابر 920/0 (001/0>P) بود، كه مقادیر فوق حاكی از همبستگی بالا و معنی دار و همچنین پایایی معنی دار دو تكرار بوده است. نتیجه گیری بر اساس یافته های مطالعه حاضر، نسخه فارسی آزمون تراز نویز قابل قبول از پایایی مطلوبی در افراد دارای شنوایی هنجار برخوردار است. سادگی اجرا، غیر تهاجمی بودن و هزینه پایین، كاربرد بالینی این آزمون را بالا می برد.

Background and Aim: Problem with tolerating Levels of amplified background noise is one of the most complications of people with hearing loss. Acceptable noise level (ANL) test can be used as an accurate and valid test to evaluate the ability of tolerating levels of noise among peoples. The aims of this study were to develop and evaluate the reliability of acceptable noise level test in Persian language. Materials and Methods: After selecting suitable materials for multi talker babble noise and running speech signals, Material were recorded in controlled situation in professional recording studio. The test was conducted twice with one week separation on 66 normal people with mean age of 25±4. Results:  Statistical analysis showed the mean Acceptable Noise Level in two repeats had no significant difference (0.05 >P). The correlation coefficient between the first and second repeats of (ANL) was r=0/847 (0.001> P) and Inter Class Correlation coefficient between the first and second repeats was 0/920 (0.001> P). Conclusion: Based on the findings, the Persian version of acceptable noise level test had desired reliability in the individual with normal hearing. Implementation simplicity, non-invasive and the low cost are the benefitsfor the clinical use of this test.