بررسي فقهي حقوقي تكرار جرم با تاكيد بر مادّه ي 136 قانون مجازات اسلامي

Judicial-Lawful Survey of Recidivism by Emphasizing on Article 136 of IPC

يكي از كيفيّات عام مُشدِّد در تمامي جرايم، عنوان تكرار جرم است. قانونگذار پيش از اين، نه در قوانين قبل از انقلاب اسلامي و نه حتّي پس از آن، نصّ صريحي درباره ي تكرار جرايم حدّي بيان نكرده بود. براي نخستين بار در ماده ي 136 قانون مجازات اسلامي مصوّب 1/2/1392، حكم تكرار جرايم حدّي بيان شده است. در اين مادّه مقرر شده است:« هرگاه كسي سه بار مرتكب يك نوع جرم موجب حد شود و هر بار حد آن جرم بر او جاري گردد، حد وي در مرتبه چهارم اعدام است». در مقابل اين حكم كه برگرفته از نظر مشهور فقيهان است، دست كم دو نظر فقهي ديگر نيز وجود دارد. نظر نخست، قتل در مرتبه ي سوم و ديگري عدم جواز قتل در جرايم حدّي به هر ميزان تكرار است. نويسنده با بررسي اقوال و ادلّه ي آراي يادشده، به اين نتيجه رسيده است كه حكم يادشده در ماده 136 قانون مجازات اسلامي درست نيست

One of the general aggravating circumstances in all crimes is the repetition of crime. Iranian legislator, neither before the Islamic Revolution nor after that, had explicitly passed any provision about crimes entitled divine punishment. It was in the Article 136 of the Islamic Penal Code, adopted on April.21, 2013, that the repetition of such crimes came to be approved. This Article says that: "If a person commits a crime entitled divine punishment in three times, and in each time he is punished, his sentence in forth time will be death penalty." Contrary to this rule which is taken from the opinion of the most celebrities of Islamic jurists, there are at least two other opinions; the first, is the death penalty in third time, and the second, is the lack of permission for the death penalty