بررسي نقش سطوح عايق در جمع آوري آب باران با هدف تامين آب باغات دامنه اي در حوزه هاي آبخيز

The role of isolated surfaces for rain water harvesting in supplying water needed for hillside orchards in watersheds

تحقيق حاضر در استان چهارمحال و بختياري با هدف بررسي تاثير به كارگيري روش‌هاي مختلف مديريتي در بستر سامانه‌هاي سطوح آبگير جهت بهينه‌سازي توليد رواناب به اجرا در آمده است. براي اين منظور تعداد نه سامانه ي آبگير مستطيلي شكل به ابعاد سه در چهار متر با سه تيمار عايق، جمع‌آوري پوشش سطحي سامانه و شاهد(پوشش طبيعي زمين)، بر روي دامنه اي با شيب 20 درصد احداث گرديد. در پايين دست هر سامانه، يك مخزن جهت جمع آوري و ذخيره رواناب ها تعبيه شد. اطلاعات بارش از طريق باران نگار و حجم آب جمع آوري شده در داخل هر مخزن، بعد از هر واقعه بارش اندازه گيري گرديد. نتايج مقايسه ميانگين تيمارها نشان داد كه تيمار عايق داراي بيشترين ميانگين توليد رواناب بوده به طوري كه ميانگين رواناب در اين تيمار، حدود پنج برابر تيمار جمع آوري پوشش سطحي و 5/17 برابر مقدار اندازه گيري شده در تيمار شاهد(زمين دست نخورده) مي باشد. تحليل آماري نتايج با استفاده از نرم افزار SAS، حاكي از اختلاف كاملاً معني دار تيمار عايق مي باشد (01/0P < ). ميانگين ضريب رواناب در تيمار عايق، 3/64 درصد محاسبه شده است. بر اين اساس استفاده از سطوح عايق با هدف استحصال آب باران در جهت تامين آب باغات دامنه اي در اراضي شيب دار كم بازده توصيه مي گردد