تحليلي بر سطوح توسعه يافتگي بخش كشاورزي استان هاي كشور و رابطه آن با مهاجرت روستايي

Analysis of the level of development of the agricultural sector of the Province and its relationship with rural migration

لزوم انجام برنامه ريزي جامع باهدف دستيابي به توسعه يكپارچه وكاهش نابرابري منطقه اي از موضوعات مهم دركشورهاي درحال توسعه به شمار‌مي‌آيد. در همين راستا، در تحقيق حاضر به بررسي سطح توسعه يافتگي بخش كشاورزي استان هاي كشور و رابطه آن با مهاجرت هاي روستايي پرداخته شد. توع تحقيق كاربردي، روش انجام پژوهش، توصيفي- تحليلي و شيوه گردآوري اطلاعات از نوع مطالعات كتابخانه‌اي مي باشد كه جهت تجزيه و تحليل اطلاعات بدست آمده از روش‌هاي آماري تحليل عاملي، تحليل خوشه-اي، آزمون همبستگي پيرسون و آزمون همگوني كاي دو استفاده شده است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي دهد، بين توسعه يافتگي كشاورزي استان ها و ميزان مهاجرت هاي روستايي رابطه معناداري وجود دارد. به عبارتي ديگر، استان هايي كه از نظر سطح توسعه كشاورزي در وضعيت پايين قرار داشتند، داراي مهاجرت هاي روستايي بيشتري بوده اند. نتايج اين بررسي نشان مي دهد، 9 استاناز استان هاي كشور همانند ايلام، چهارمحال و بختياري، خراسان شمالي، خراسان جنوبي، كردستان، كهكيلويه و بوير احمد، گلستان، گيلان و لرستان كه داراي سطح توسعه يافتگي پايين يا متوسط هستند، داراي مهاجرت هاي بالاي روستايي مي باشند. با توجه به يافته‌هاي تحقيق پيشنهاد مي شود، برنامه ريزي جهت توسعه كشاورزي استان هاي محروم، بويژه استان هاي مرزي و استان هاي داراي پتانسيل كشاورزي انجام شود و به صنايع روستايي، بخصوص صنايع تبديلي كشاورزي جهت افزايش درآمد روستاييان توجه ويژه شود.

Necessity of a comprehensive plan to achieve integrated development and reducing inequality in regional issues in developing countries is considered one of economic sections with their priorities in agricultural part. So the present research was done by analyzing the levels of developing in agricultural section in the provinces of our country and in its relationship with villager emigration. The research method is applied, and its methodology is analytic and descriptive, and data collecting is through library research, and a statistic method of factor analysis is clustering. Pearson Correlation Test and K2 test were used in this research. The results of the research show that there is meaningful relationship between agricultural development in provinces and the scales of rural emigration. In other words, provinces which place in the low situation from the viewpoint of agricultural development have more rural emigration. The results of the research shows that the nine provinces which place in the low situation are Ilam , Cheharmahal va Bakhatiari , Khorasan Shomali, Khorasan Jonobi, Kordestan, KahKolieh va Boyer Ahmad, Golestan, Gilan and Lorestan which have high rural emigration. Regarding to the findings of the research, it is suggested that planning for the agricultural development is done for backward provinces and the provinces which have the enough potential.