ارزيابي و مدل سازي ارزش منظره اي سيماي سرزمين به روش تركيب خطي وزني مطالعه موردي: مسيرهاي پياده روي آبخيز زيارت استان گلستان

پژوهش هاي اخير اهميت زيادي به ارزيابي زيبايي سيماي سرزمين هاي طبيعي داده اند. روش هاي ارزيابي زيبايي سرزمين اغلب از معيارهايي استفاده مي كنند كه از عكس ها يا اطلاعات به دست آمده از طريق ارزيابي ميداني و پرسش نامه ها منتج شده اند. چنين روش هايي نسبتاً وقت گير و هزينه برند. مديران پارك ها و برنامه ريزان تفرجي نيازمند ابزارهاي فضايي و روش هاي سريع، انعطاف پذير و تكرار شدني اند تا بتوانند اطلاعات فضايي قابل پيش بيني از منابع زيبايي شناختي ايجاد كنند. از آنجا كه اندازه گيري هاي مستقيم تمامي پارامترهاي تاثيرگذار معمولاً غيرممكن يا بسيار سخت است، استفاده از داده هاي فضايي و سيستم اطلاعات جغرافيايي در ارزيابي و مدل سازي ويژگي هاي ديداري سيماي سرزمين ضروري به نظر مي رسد. اين مقاله يك روش فضايي براي ارزيابي جذابيت هاي ديداري سيماي سرزمين با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي را ارائه مي دهد. براي اين منظور ابتدا معيارهاي تاثير گذار با توجه به شرايط منطقه مطالعه شده انتخاب شدند و براي وزن دهي به معيارها از فرايند تحليل سلسله مراتبي استفاده شد، در گام بعدي، معيارهاي مختلف به روش تركيب خطي وزني با هم ادغام شدند تا تناسب زمين از نظر ارزش زيبايي شناختي مشخص شود و در نهايت براي پهنه بندي منطقه از نظر ارزش زيبايي شناختي دستور تناسب ناحيه اي سرزمين اجرا شد و به ترتيب مسيرهاي تلمبار، چمازچال، زبله، مازوكش، امامزاده تا آبشار اول زيارت و سردانسر به منزله مسيرهاي زيباتر معرفي شدند.