بررسي غنا و تنوع گونه اي پرندگان مناطق حفاظت شده استان كهگيلويه و بويراحمد و تاثيرپذيري آن از شكل و اندازه منطقه

تعيين غنا و تنوع گونه اي مناطق در اولويت بندي حفاظتي اهميت دارد. علاوه بر اين تعيين پارامترهاي سيماي سرزمين كه بر غناي گونه اي يك منطقه اثر مي گذارند در طراحي و انتخاب مناطق حفاظت شده حائز اهميت است. استان كهگيلويه و بويراحمد سرزميني كوهستاني و نسبتاً مرتفع است كه دشت ها و مناطق جنگلي بخش بزرگي از مساحت آن را در بر گرفته اند. اين استان پهناور تنوع گونه اي زيادي دارد و شش منطقه حفاظت شده شامل دنا، خئيز و سرخ، دناي شرقي، خامين، ديل و تنگ سولك براي حفظ اين تنوع گونه اي ارزشمند احداث شده اند. در اين پژوهش تنوع و غناي گونه اي مناطق مذكور مقايسه و تاثير وسعت و شكل منطقه بر غنا و تنوع گونه اي بررسي شد. در مجموع 52 گونه پرنده در اين مناطق مشاهده و ثبت شد. بيشترين مقدار غنا و تنوع گونه اي در منطقه حفاظت شده دنا و كمترين مقدار در منطقه تنگ سولك به دست آمد. آناليز داده ها با استفاده از رگرسيون خطي بيانگر تاثيرپذيري مثبت غنا و تنوع گونه اي پرندگان از مساحت منطقه حفاظت شده و تاثيرپذيري منفي اين پارامترها از شكل منطقه است. با توجه به روند تخريب زيستگاه ها و محدود شدن حفاظت از تنوع زيستي به مناطق چهارگانه، جلوگيري از كاهش نسبت محيط به مساحت و تلاش در افزايش وسعت مناطق مي تواند در راستاي مديريت بهتر و حفاظت از تنوع زيستي استان كهگيلويه و بويراحمد ثمربخش باشد.