اثر محيط كشت و تنظيم كننده هاي رشد بر ريزازديادي پايه گزيلا 6

اين مطالعه با هدف بررسي اثر محيط كشت و تنظيم كننده هاي رشد گياهي بر سرعت پرآوري، ريشه زايي و سازگاري پايه گزيلا 6 طي سال 1390-91، در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي خراسان رضوي انجام گرفت. از شش نوع محيط كشت شامل MS، WPM و DKW در دو حالت جامد و مايع (محيط مايع به همراه پرليت) و تنظيم كننده هاي رشد TDZ و BAP در غلظت هاي صفر، يك و دو ميلي گرم در ليتر به همراه 0/1 ميلي گرم در ليتر IBA در مرحله پرآوري و محيط هاي ذكرشده به همراهIBA در غلظت هاي صفر، يك، دو و سه ميلي گرم در ليتر، در مرحله ريشه زايي استفاده شد. نتايج نشان داد بيشترين تعداد و طول شاخه به ترتيب به مقدار 6/48 شاخه و 3/14 سانتي متر در محيط WPM جامد داراي دو ميلي گرم در ليتر BAP و محيط MSمايع با يك ميلي گرم در ليتر TDZ و بيشترين درصد ريشه زايي و طول ريشه به مقدار 93/90 درصد و 11/76 سانتي متر، در محيط MS مايع داراي دو ميـلي گرم در لـيتر IBA بـه دست آمد. با اينكه كاربرد محيط هاي كشت مايع در ميانگين كلي به سازگاري بهتر گياهچه ها منجر شد، بيشترين درصد بقاي گياهچه (91/80 درصد) در محيط WPMجامد با دو ميلي گرم در ليتر IBA به دست آمد.