اثر تغذيه پتاسيم و بور بر برخي ويژگي هاي كمي و كيفي ميوه انگور رقم "عسكري"

تغذيه بهينه از جمله مهم ترين عوامل موثر بر ويژگي هاي كمي و كيفي و زمان رسيدن ميوه انگور است. به منظور افزايش كميت و كيفيت ميوه انگور رقم ‘عسكري’ آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در سال 1390 در شهركرد اجرا شد. فاكتورهاي آزمايشي شامل چهار سطح كود سولفات پتاسيم (0، 300، 600 و 900 گرم به ازاي هر درختچه) و چهار سطح كود اسيد بوريك (0، 1000، 2000 و 3000 ميلي گرم بر ليتر) بود. نتايج نشان داد كه پتاسيم اثر معناداري بر عملكرد و اجزاي آن داشت. سطوح مختلف سولفات پتاسيم و اسيد بوريك موجب افزايش تعداد خوشه، وزن خوشه و طول و عرض خوشه و مواد جامد محلول شد. با افزايش پتاسيم، تعداد خوشه (به ترتيب 14، 18 و 25 عدد) و مواد جامد محلول (به ترتيب به مقدار 0/54 ، 1/45 و 1/53 درصد) نسبت به شاهد افزايش يافت. تيمارهاي حاوي بور، تنها با غلظت 3 در هزار موحب افزايش معنا دار در ميزان مواد جامد محلول ميوه نسبت به شاهد شد. تيمار 900 گرم به ازاي هر درختچه سولفات پتاسيم بيشترين ميزان مواد جامد محلول (18/8) را داشت، درحالي كه همين تيمار به بيشترين كاهش اسيديته ميوه در مقايسه با شاهد منجر شد. تيمار اسيد بوريك 3000 ميلي گرم بر ليتر نيز سبب كاهش pH ميوه ها به مقدار 0/3 واحد شد. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه تيمارهاي تغذيه اي به ويژه سولفات پتاسيم رسيدن ميوه را تسريع مي كند و عملكرد و مقدار قند ميوه را افزايش مي دهد.