رژيم تحريم‌هاي بين‌المللي: بنيان‌ها، فرايندهاي تصميم‌ساز، نهادهاي مجري و سنجش كارايي

International Sanctions Regime: Foundations, Decision-Making Processes, Implementing Institutions and Effectiveness Measurement

تحريم‌هاي بين‌المللي به‌عنوان يك پديده بين‌المللي داراي تاريخ تكاملي است. تحريم‌هاي سازمان ملل متحد پس از جنگ سرد، از سطح بالايي از سازما‌ن‌يافتگي برخوردار است؛ به‌گونه‌اي‌كه مي‌توان از آنها با عنوان تكامل‌يافته‌ترين تحريم‌هاي بين‌المللي يادكرد. سيستم بين‌المللي بدون قطب‌بندي پس از جنگ سرد، ظرفيت منشور ملل متحد و ديگر تحولات بين‌المللي، امكان مطرح‌شدن تحريم‌هاي بين‌المللي جهت نظم بين‌المللي را فراهم نموده است و اين سيستم به سمت توليد هنجارها، اصول، قواعد و رويه‌هايي حركت نموده است كه در جهت نهادينه كردن تحريم‌هاي بين‌المللي در قالب يك رژيم بين‌المللي عمل مي‌كنند. بنابراين؛ پرسش پژوهش اينگونه طرح مي‌‌شود: تحريم‌هاي بين‌المللي پس از جنگ سرد، چگونه در قالب يك رژيم بين‌المللي قابل تبيين است؟ در پاسخ به اين پرسش، تحريم‌هاي دوران پس از جنگ سرد بررسي شده و با استفاده از نظريه رژيم‌هاي بين‌المللي به طور اعم و نظريه يانگ به طور اخص، اجزاي مختلف رژيم بين‌المللي تحريم كه مربوط به دوران پس از جنگ سرد است و شامل اجزاي ماهوي، تصميم‌سازي، اجرايي–نظارتي و سنجش كارايي است، مفصل‌بندي شده است. بخش ماهوي شامل افزايش مداخله‌گرايي شوراي امنيت، هنجاري شدن روابط بين‌الملل و طرح مفهوم مسيوليت حمايت؛ بخش تصميم‌سازي شامل فرايندهاي اينترلاكن، بين برلين و استكهلم؛ بخش اجرايي–نظارتي شامل كميته‌هاي تحريم، واحد مركزي و گروه كارشناسان است و نهايتاً سنجش كارايي كه بازخورد تحريم‌ها را با توجه به اهداف اجبار، ممانعت و سيگنال‌دهي مورد بررسي قرارمي‌دهد.

International sanctions as an international phenomenon have an evolutionary history. UN sanctions after the Cold War have become a well-organized endeavor. Non-polarized international system after the Cold War, the capacity of the United Nations Charter and other international laws provided for international sanctions and the international system have accelerated laying out of norms, principles, rules and procedures aiming at the institutionalization of international sanctions in the form of an international regime. Therefore, the question is that: how international sanctions after the Cold War can be explained as an international regime? To answer this question, international sanctions after the Cold War were studied by using the theory of international regimes in general and Young theory in particular. Different components of international regime of sanctions related to the post-Cold War era including those related to substance, procedures, implementation – monitoring and effectiveness evaluation are examined. Among substantive matters we address, increase in Security Council interventionism, normativization of international relations, introduction of responsibility in to protect concept; the decision-making component includes Interlaken, Bonn – Berlin and Stockholm; processes the executive – regulatory component includes sanctions committees, focal point and Panel of Experts and eventually measurement of effectiveness component examines the feedback of sanctions in light of the objectives of coercion.