پديد آورندگان :
نباتي، جعفر نويسنده دكتري زراعت، شركت فناوران بذر يكتا Nabati, J , كافي، محمد نويسنده دانشگاه فردسي مشهد,دانشكده كشاورزي; Kafi, M , نظامي، احمد نويسنده , , رضواني مقدم، پروير نويسنده استاد Rezvani Moghaddam , P. , معصومي، علي نويسنده دانشيار دانشكده ي فني و مهندسي، دانشگاه خوارزمي تهران Massumi, A , زارع مهرآبادي، محمد نويسنده دانش آموخته كارشناسي ارشد مطالعات منطقه‌اي دانشگاه شيراز Zare Mehrabadi, Mohammad
كليدواژه :
پرولين , محتواي نسبي آب برگ , آنتي اكسيدانت , پتانسيل اسمزي
چكيده فارسي :
به منظور بررسي تحمل به شوري كوشيا، مطالعه اي در سطوح مختلف تنش ناشي از كلرور سديم (0، 10، 20، 30، 40، 50 و 60 دسي زيمنس بر متر)، مراحل رشدي ابتداي كاشت و گياهچه اي با اعمال تنش به صورت تدريجي در دو آزمايش گلداني جداگانه با استفاده از طرح كاملاً تصادفي و چهار تكرار در محيط طبيعي انجام گرفت. نتايج نشان داد كه كاهش وزن خشك و حجم ريشه و شاخص پايداري غشا در اعمال تدريجي سطوح مختلف تنش شوري از مرحله كاشت بيشتر از اعمال تدريجي سطوح مختلف شوري از مرحله گياهچه اي بود. محتواي نسبي آب برگ در اعمال تدريجي سطوح مختلف شوري از ابتداي كاشت در تيمارهاي 20، 40 و 60 دسي زيمنس بر متر در مقايسه با شاهد افزايش معنا داري پيدا كرد. پرولين و پتانسيل اسمزي با افزايش شدت تنش شوري افزايش يافت. بيشترين فعاليت آنزيم كاتالاز در هر دو آزمايش، در تيمار 10 دسي زيمنس بر متر بود، اما فعاليت آسكوربات پراكسيداز و راديكال DPPH در اعمال تدريجي سطوح مختلف شوري از ابتداي كاشت در تيمار 60 دسي زيمنس بر متر، و اعمال تدريجي سطوح مختلف شوري از مرحله گياهچه اي در 50 دسي زيمنس بر متر مشاهده شد. غلظت سديم و نسبت سديم به پتاسيم در اندام هوايي و ريشه در هر دو آزمايش، با افزايش تنش شوري فزوني يافت. به طور كلي، با وجود كاهش چشمگير وزن خشك با شروع تنش شوري نسبت به شاهد، گياه شوردوست كوشيا بين تيمارهاي 10 تا 30 دسي زيمنس بر متر، كاهش وزن خشك كمتري نشان داد و تا 60 دسي زيمنس بر متر شوري زنده ماند.
