برابري يا انصاف: شواهدي از بازي‌هاي اقتصاد رفتاري

Equality or Fairness: Evidences from Behavioral Economics Games

كارايي، انصاف، برابري و عدالت مهم‌ترين واژه‌هاي اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي در طول تاريخ بشر بوده‌اند كه انديشه جوامع و تمدن‌ها را به خود مشغول داشته‌اند. برداشت هر جامعه از اين مفهوم‌ها اثرهاي مهمي بر بازارهاي كار، كالا و خدمات و بر توزيع درآمد و انتظارهاي جامعه از دولت دارد. در پژوهش پيش‌ رو با مشاهده آزمايشگاهي از راه بازي‌هاي رفتاري، تصميم‌هاي توزيعي (برابري يا انصاف‌گرايي) نمونه اي 108 نفره از جامعه مورد نظر (دانشجويان دانشگاه مازندران) برآورد شد. اثر شرايط بازي‌ها (بي‌طرف، شريك ديگر، بي‌طرف و شريك گروهي) بر تصميم‌هاي افراد براي انتخاب توزيع درآمد به شكل برابري طلبي، كارايي طلبي، خودخواهانه و ايثارگرانه سنجيده شده است. نتيجه‌ها از آن حاكي است كه منفعت گروهي باعث تباني براي افزايش سهم‌خواهي از حساب مشترك شده و منتفع‌نبودن باعث تمايل بيشتر به ‌سوي استحقاق‌ها و كارايي‌طلبي در تصميم توزيعي مي‌شود. تابع توزيعي در ديدگاه بازيكنان تابعي با عرض از مبدا مثبت است. همچنين درآمد دريافتي با افزايش استحقاق افزايش پيدا مي‌كند؛ اما اين رابطه يك به يك نيست. احساس نوع‌دوستي در دومين تصميم مشترك ديده مي‌شود؛ در حالي ‌كه در تصميم اول مشترك اين احساس كمتر است. احساس پايمال‌شدن حق در تصميم‌هاي غيرمنصفانه گذشته براي افراد، آنها را براي تصميم‌گيري غيرمنصفانه آتي ترغيب مي‌كند.

Efficiency, fairness, equality and justice have been the most important economic, social, political and cultural terms that have engaged societies and civilizations’ thought till now. Each communityʹs understanding of these concepts will have significant effects on labor, commodity and service markets, income distribution and community’s expectations from the government. Using laboratory observations and via behavioral games, this study has tried to survey the distributive decisions - equality or fairness based - of a 108-member sample of the target society (students of university of Mazandaran). It has also investigated the effect of games’ features on the individuals’ choice of income distribution. The results indicate that group interest raises collusion for increasing the individual’s takeover from the joint account, and that being not interested makes one more inclined to using entitlement and efficiency as the basis of distributive decision. The distribution function in the participants’ view is a one with positive y-intercept. Furthermore, one’s received income increases as one gets more entitled. The ratio between this relationship’s two parties, however, is not 1. Sense of altruism is found in the second common decision, while it is less prevalent in the first one. One’s feeling of his or her rights having been violated in the past unfair decisions makes one more likely to make unfair decisions in the future.