اثر سرزني و تراكم بوته بر عملكرد و اجزاي آن در رقم بركت باقلا (Vicia faba) در منطقه گنبد كاووس

سرزني در بسياري از گياهان زراعي سبب كاهش رشد رويشي و انتقال بيشتر مواد فتوسنتزي به مقصدهاي خاص از جمله بذر مي شود. به منظور مطالعه اثر سرزني و تراكم بر عملكرد و اجزاي عملكرد باقلا، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 89 – 1388 در مزرعه آموزشي و پژوهشي دانشگاه گنبد كاووس اجرا شد. عامل سرزني در چهار سطح، شامل سرزني قبل از گلدهي، سرزني در مرحله شروع گلدهي، سرزني در مرحله تشكيل غلاف و عدم سرزني؛ و عامل تراكم در چهار سطح و شامل 4، 6، 8 و 10 بوته در متر مربع بود. نتايج آزمايش نشان داد كه تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن صددانه، عملكرد بوته، عملكرد دانه در هكتار، وزن پوسته غلاف و وزن دانه به وزن پوسته غلاف، تحت تاثير زمان سرزني و تراكم بوته در سطح يك درصد قرار گرفتند. حداكثر تعداد غلاف در گياه و وزن پوسته غلاف، به تيمار سرزني در زمان تشكيل غلاف، تعداد دانه در غلاف، وزن صددانه و نسبت وزن دانه به وزن پوسته غلاف به تيمار سرزني قبل از تشكيل گل و تعداد دانه در بوته، عملكرد بوته و عملكرد دانه به تيمار سرزني در زمان گلدهي تعلق داشت. حداكثر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن صددانه، عملكرد بوته، وزن پوسته غلاف و نسبت وزن دانه به وزن پوسته غلاف به تيمار تراكم چهار بوته در متر مربع؛ و عملكرد دانه به تيمار تراكم 10 بوته در متر مربع تعلق داشت. در شرايط سال زراعي ذكرشده در منطقه گنبد كاووس، بهترين زمان سرزني رقم بركت باقلا، شروع تشكيل گل و مناسب ترين تراكم تعداد 10 بوته در متر مربع بود.