بررسي وضعيت آلودگي صدا در بخش ايمني زميني فرودگاه مهرآباد و ارتباط آن با قدرت شنوايي كاركنان

Investigation of noise pollution in Ground Safety section of Mehrabad Airport and its relation with employees hearing loss

مقدمه: بر اساس پژوهش های انجام شده، كار كردن در فرودگاه از مشاغل پر صدا در دنيا است و كاركنان فرودگاه در معرض ابتلا به كاهش شنوايی می باشند. پژوهش حاضر به ارزيابی تراز فشارصوت در إپرون (پاركينگ هواپيما) های مجاور اداره ايمنی زمينی در فرودگاه مهرآباد تهران و وضعيت شنوايی كاركنان اداره ايمنی زمينی پرداخته است. .روش كار: به منظور ارزيابی ميزان مواجهه شغلی كاركنان اداره ايمنی زمينی فرودگاه مهرآباد با صدا، اندازه گيری صدا در اپرونهای مورد نظر بوسيله دستگاه صداسنج و آناليزور انجام پذيرفت. ايستگاههای اندازه گيری در فواصل معين نسبت به منبع صدا در داخل و خارج از محيط كار اين افراد در نظر گرفته شد و پارامتر های تراز فشار صوت و تراز معادل صوت در روز و شب اندازه گيری گرديد و ميانگين آن با استاندارد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی مقايسه گرديد. سپس با مراجعه به درمانگاه شهيد كلانتری، تست های شنوايی سنجی كاركنان اين اداره بررسی شده و افرادی كه از نظر سنی، سابقه بيماری، سلامت شنوايی، عدم اشتغال به مشاغل پر صدا در سال های قبل از ورود به فرودگاه شرايط مورد نظر را دارا بودند و همچنين دارای سابقه كار در اداره ايمنی زمينی به مدت حداقل 3 سال بوده اند، به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. اطلاعات اديومتری يكساله اين افراد از پرونده های پزشكی استخراج گرديد. سپس پرسش نامه تهيه شده به منظور سنجش كيفيت مواجهه صوتی افراد كه روايی آن مورد تأييد قرار گرفته شد، در ميان افراد نمونه مورد مطالعه توزيع گرديد. اين پرسش نامه بر مبنای سه معيار كلی سنجش كيفيت دانش افراد از آلودگی صدا رضايت شغلی افراد، مواجهه افراد با منبع صدا تهيه شده و هدف از تهيه اين پرسش نامه، يافتن ارتباط (همبستگی) ميان اين معيارها در نمونه مورد مطالعه بوده است. . يافته ها: تراز معادل صوت اندازه گيری شده برای مواجهه صوتی 8 ساعته افراد مورد مطالعه برابر با dBA94 بوده است و تناسبی ميان اكتاو باند صدای هواپيما و اديومتری افراد ديده نشد. تحليل های پرسش نامه نشان داد كه افرادی كه آگاهی بيشتری از آلودگی صدا داشتند، بيشتر از وسايل محافظت شنوايی استفاده می كردند و نيز با افزايش استفاده از گوشی های محافظ شنوايی، ميزان افت شنوايی در ميان افراد كاهش يافت( (P<0.05. همچنين با افزايش مواجهه با صدا، رضايت شغلی اين افراد كاهش يافت ( (P<0.05. همبستگی معنی داری ميان افزايش استفاده از گوشی های محافظ شنوايی و كاهش ابتلا به افت شنوايی شغلی بدست آمد(P<0.1). پايايی اين پرسش نامه 3/72% بوده است. همچنين از ميان افراد نمونه 4/51% دارای افت شنوايی شغلی بودند. .نتيجه گيری: مواجهه كاركنان اداره ايمنی زمينی فرودگاه مهرآباد با آلودگی صدای ناشی از عمليات پروازی، بيشتر از حد مجاز مواجهه شغلی می باشد. اين مطلب ضرورت استفاده افراد از گوشی های محافظ شنوايی و ارائه و اجرای برنامه های كاهش آلودگی صدای فرودگاه را بيش از پيش متذكر می كند.

Introduction: According to previous researches, working at the airport is one of the most vociferous jobs in the world. Airport workers are at risk of noise induced hearing loss. The present study was done to evaluate the Sound Pressure Level (SPL) in the closest aprons to Ground Safety department at Mehrabad airport and to investigate the effect of airport noise on the employees of this department. .Material and Methods: Evaluation of SPL in the given aprons was done using sound meter and sound analyzer. Measurement stations at specific intervals to the sound source were identified inside and outside of the participants ʹworkplace and SPL was measured at night and day. The mean estimated values were compared with those presented by Ministry of Health. The annual participantsʹ audiometry information was extracted from medical records. Then a self-administered questionnaire was distributed among the study sample in order to measure quality of noise exposure. The questionnaire was developed based on three general criteria including the knowledge toward the noise pollution, job satisfaction, and the exposure to the noise source; and the purpose of this questionnaire was to find the relationship (correlation) between these parameters among the study population. .Result: The measured equivalent for 8 hours noise exposure was obtained 94 dB(A) and no relation was observed between octave band sound of aircraft and recorded audiometry. Analysis of the questionnaire showed that people with more knowledge about noise pollution used more hearing protective equipment. Subsequently, by using more hearing protection equipment the level of hearing loss was reduced significantly (P<0.05). There was a significant and negative correlation between noise exposure and job satisfaction, as well (P<0.05). Also there was a significant and negative correlation between using of ear muffs and catching Noise-Induced Hearing Loss (P<0.1). The percentage of noise-induced hearing loss was calculated 51.4% among study sample. .Conclusion: The noise exposure of employees of Ground Safety working in Mehrabad airport was higher than the permissible limit which implies the necessity for use of earmuffs and implementation of noise reduction programs.