ارزيابي تناسب محل هاي دفن پسماند شهري با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (مطالعه موردي: غرب استان مازندران)

Assessment of municipal solid waste landfill sites using GIS (Case study: west of Mazandaran province)

هدف از اين مطالعه، ارزيابي تناسب محل هاي موجود دفن پسماند در محدوده غرب استان مازندران با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي است. به منظور اجراي اين ارزيابي سه دستورالعمل آژانس حفاظت محيط زيست آمريكا، سازمان مديريت و برنامه ريزي ايران و سازمان حفاظت محيط زيست ايران مورد استفاده قرار گرفت. پس از بررسي وضعيت هر يك از ضوابط موجود در هر دستورالعمل با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و همچنين بازديدهاي ميداني از اين محل ها ميزان تناسب در هرمحل و همچنين كل محدوده مطالعاتي مشخص گرديد. نتايج نشان داد كه هيچ كدام از 10 محل دفن موجود در محدوده با معيارهاي سازمان محيط زيست ايران تناسب ندارند. در رابطه با روش سازمان مديريت برنامه ريزي فقط محل دفن پسماند مرزن آباد مناسب است و با توجه به معيارهاي روش آژانس حفاظت محيط زيست آمريكا محل هاي دفن پسماند نور، نوشهر و كلارآباد مناسب و بقيه سايت ها نامناسب هستند. ضمناً ميزان تناسب در كل محدوده مورد مطالعه نسبت به روش سازمان محيط زيست 20%، سازمان مديريت و برنامه ريزي 5/48% و آژانس حفاظت محيط زيست آمريكا 9/77% است.

Several factors to reduce the negative impacts on natural resources as well as public health in landfill sites should be considered. So in the present study the significance lies in the fact that it tends to assess the suitability of the existing municipal landfill sites in the west area of Mazandaran province, located in north of Iran, and the south coast of the Caspian Sea. In order to carry out this assessment, 3 guidelines such as United States Environmental Protection Agency, management and planning organization of Iran and Iran department of environment are used. After reviewing all the specified criteria in each of the guidelines with Arc GIS software and visit the field, the authenticity of each deposit site of the study area and the entire area also was examined; and eventually the appropriate areas were identified. As a result, all of the 10 landfill sites were unsuitable with the Iran department of the environment, according to the management and planning organization of Iran only Marzan abad site was suitable and according to USEPA criteria Noor, Noshahr and Kelar abad were suitable and other site were unsuitable. In the entire studied area 20%, according to the Iran department of environment, 48.5%, according to the management and planning organization of Iran and 77.9% of the study area according to the guideline of USEPA were suitable for landfill siting.