پايش تغييرات كاربري اراضي با استفاده از روش مقايسه پس از طبقه بندي تصاوير ماهواره لندست (مطالعه موردي: اراضي شهر تهران)

Land use change detection using post classification comparison LandSat satellite images (Case study: land of Tehran)

اطلاع از نسبت كاربري هاي اراضي و نحوه تغييرات آن در گذر زمان يكي از مهم ترين موارد در برنامه-ريزي و مديريت اراضي است. با آگاهي از نسبت تغييرات كاربري ها در گذر زمان مي توان نحوه تغييرات در آينده را پيش بيني نمود و اقداماتي پيشگيرانه و مقتضي انجام داد. هدف از اين تحقيق، پايش تغييرات كاربري اراضي كلان شهر تهران در بازه زماني (1385-1374) است. نقشه-هاي كاربري اراضي براي سال هاي مورد نظر از تصاوير ماهواره لندست استخراج شد و با استفاده از داده-هاي اتوكد سازمان نقشه برداري و نقشه هاي موجود اصلاح شدند. براي صحت سنجي نقشه ها، با استفاده از ماتريس خطا، ضريب كاپاي 88% به دست آمد و آشكارسازي تغييرات با روش مقايسه پس از طبقه بندي انجام شد. نتايج آشكارسازي تغييرات با ضريب كاپاي 91% و ضريب كرامر 88% نشان مي دهد كه افزايش مساحت در مناطق ساخته شده (68/4603 هكتار)، پارك ها (7/650 هكتار) و سطوح آبي (32/22 هكتار) و همچنين كاهش مساحت در زمين باز (47/4561 هكتار) و پوشش گياهي (23/715 هكتار) رخ داده است. با توجه به نتايج، بيشترين تغييرات مناطق ساخته شده، در غرب شهر تهران صورت گرفته است.

Knowing the ratio of landuse and how this ratio change over the time is a significant factor in landuse planning and management. By knowing how landuses change over time, we can predict future changes and do preventive and appropriate actions. The aim of this study is detecting the landuse changes in the Tehran city in period of (1995-2005). Landuse maps for the mentioned years were derived from LandSat imagery and improved using AutoCAD data produced by the National Cartographic Center (NCC) and available maps. For verification produced maps, using the error matrix approach, a Kappa coefficient of 88% was achieved and after classification, change detection was carried out using comparison approach. The results of change detection with a Kappa coefficient of 91% and Cramer’s V of 88% show that the greatest increases were in built up area (4603.68 ha), parks (650.7 ha) and water level (22.32 ha) and in contrast, the greatest decreases were in open land (4561.47 ha) and vegetation cover (715.23 ha). In addition, according to the results the most changes of built up area has been occurring in the west part of Tehran.