عنوان مقاله :
بررسي رابطه گرايش به تفكر انتقادي و يادگيري خود راهبر در دانشجويان پرستاري و مامايي مشهد و نقش آن در موفقيت تحصيلي
عنوان فرعي :
survey on relation between tendency to critical thinking and self-direction in nursing and midwifery students and its role on their academic achievement
پديد آورندگان :
قنبري هاشم آبادي، بهرام علي نويسنده دانشيار، گروه روانشناسي، دانشگاه فردوسي مشهد Ghanbari Hashemabadi, B.A , گراوند، هوشنگ نويسنده دانشجوي دكتراي روانشناسي تربيتي دانشگاه لرستان Gravand, Houshang , محمدزاده قصر، اعظم نويسنده 2دانشجوي گروه علوم تربيتي، دانشگاه فردوسي، مشهد، ايران , , حسيني، سيد علياكبر نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد رشته تحقيقات آموزشي، دانشگاه فردوسي مشهد Hosseini, A.A
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 8
كليدواژه :
Academic achievement , Self-direction learning , nursing and midwifery students , Tendency to critical thinking , دانشجويان پرستاري و مامايي , گرايش به تفكر انتقادي , يادگيري خودراهبر , موفقيت تحصيلي
چكيده فارسي :
سابقه و اهداف: آگاهي مدرسين از رابطه يادگيري خودراهبر و گرايش به تفكر انتقادي به عنوان دو مشخصه يادگيري مهم در فراگيران و تاثير آن در موفقيت تحصيلي منجر به ارتقا فرآيند آموزشي فعال و همچنين كسب نتايج مطلوب ياددهي- يادگيري و موفقيت تحصيلي خواهد شد. بنابراين، هدف از انجام اين مطالعه، تعيين رابطه گرايش به تفكر انتقادي و يادگيري خود راهبر و نقش آن بر موفقيت تحصيلي دانشجويان پرستاري و مامايي بود.
روش بررسي: جامعه آماري اين پژوهش، كليه دانشجويان دانشكده پرستاري و مامايي بودند. نمونهاي به حجم 214 نفر (26 درصد مرد و 74 درصد زن) انتخاب شد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامههاي آمادگي براي يادگيري خودراهبر و گرايش به تفكر انتقادي بودند. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. به منظور تجزيه و تحليل دادهها، علاوه بر روشهاي آمار توصيفي (همبستگي پيرسون، ميانگين و انحراف معيار)، از روش آمار استنباطي (t مستقل) نيز استفاده شد.
يافتهها: نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين يادگيري خودراهبر و گرايش به تفكر انتقادي با موفقيت تحصيلي رابطه معناداري وجود ندارد (05/0P > ). اما بين يادگيري خودراهبر و گرايش به تفكر انتقادي، رابطه مثبت و معناداري وجود دارد (45/0 r=،0001/0P < ). نتايج آزمون t نشان داد كه در كل مقياس يادگيري خودراهبر و گرايش به تفكر انتقادي بين دانشجويان دختر و پسر تفاوت معناداري وجود ندارد (05/0P > ) اما بين موفقيت تحصيلي دانشجويان دختر و پسر تفاوت معناداري وجود داشت (001/0 > P).
نتيجهگيري: نتايج حاكي از اين است كه بين يادگيري خودراهبر و گرايش به تفكر انتقادي با موفقيت تحصيلي رابطه معناداري وجود ندارد، اما بين خود راهبري و گرايش به تفكر انتقادي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.
چكيده لاتين :
Introduction: Teachersʹ knowledge of self-directed learning and critical thinking are two predictors of learning in learners. This knowledge has impact on promotion of active learning process and academic achievement. This study evaluates the relation between tendency to critical thinking and self-direction in nursing and midwifery students and its role on their academic achievement.
Methods: All undergraduate students of nursing and midwifery school Mashhad University of Medical Sciences (N=550) were studies. Thirty nine percents (n=214) of students responded (%26 males and %74 females). Method of study was descriptive.
Results: There was no significant relationship between self-direction and tendency to critical thinking and Academic Achievement (P > 0.05). However, there was significant and positive relationship between self-direction and tendency to critical thinking (P < 0.0001, r: 0.45).there was no significant difference between male and female students in self- directed and tendency to critical thinking scales (P > 0.05). However there was significant difference between academic achievement of male and female students (P < 0.001).
Conclusion: Results show that there is no significant relationship between self-direction and tendency to critical thinking and academic achievement. However, there was significant and positive relationship between self-direction and tendency to critical thinking
عنوان نشريه :
توسعه آموزش علوم پزشكي
عنوان نشريه :
توسعه آموزش علوم پزشكي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 8 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان