نقد و بررسي ترجمه برخي احوال مسندٌاليه در چند ترجمه فارسي نهج‌البلاغه

A Review and Investigation of Subject Conditions in Some Translations of Nahjolbalaqeh

موضوع مسندٌاليه به عنوان يكي از مباحث علم معاني داراي ظرفيّت‌هاي معنوي خاص مي‌باشد كه لازم است از سوي مترجم مورد عنايت ويژه قرار گيرد. حال اگر متن مورد ترجمه كلامي همچون نهج‌البلاغه باشد، اين عنايت بايد دوچندان گردد. در رهگذر بررسي‌هايي كه از برخي ترجمه‌هاي فارسي اين اثر گرانسنگ انجام گرديد، نويسندگان با گزينش آن احوال مسندٌاليه كه كاركرد مفهومي و معنايي خاصّي در كلام دارند، بدين نكته دست يافته‌اند كه غالباً اين مفاهيم در ترجمه مورد توجّه قرار نگرفته‌اند. لذا در اين گفتار سعي بر آن است با روش توصيفي ـ تحليلي اين مفاهيم عرضه شود تا در حدّ امكان در ترجمه‌هاي بعدي از سوي مترجمان رعايت گردد.

Subject is one of the major parts of the semantics, and has particular semantic capabilities, which must be carefully taken into account by the translator. Now, if the text that is to be translated is such an important text as Nahjolbalaqeh, this point needs to be more emphasized. While investigating some of the translations of this precious text into Persian, the author selected those subject conditions with special conceptual and semantic functions in the text and found that these concepts are neglected in the translation. Thus, this article attempts to offer the concepts using descriptive-analytical approach, so that translators will observe them in their future translations.