رابطه فرسودگي پرستاران با برخي شرايط حرفه اي

Relationship between Burnout and Nursesʹʹ Job Characteristics

زمينه و هدف: فرسودگي بر سلامت پرستاران و همچنين رضايت و ايمني بيماران اثرات منفي دارد. اين مطالعه براي تعيين ارتباط فرسودگي با برخي ويژگي هاي حرفه اي پرستاران شاغل در مراكز آموزشي- درماني دانشگاه علوم پزشكي گلستان انجام شد. روش بررسي: دراين مطالعه توصيفي و تحليلي تعداد 206 نفر از پرستاران شاغل در مراكز آموزشي- درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي گلستان به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه فرسودگي كپنهاگ به عنوان ابزار گردآوري داده ها استفاده شدند. داده ها با آزمون هاي آماري توصيفي و رگرسيون لجستيك مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار سن پرستاران 38/7± 66/34 بود و كاركنان زن 68 درصد از نمونه را تشكيل مي دادند. به طور كلي 34 درصد از پرستاران داراي فرسودگي بودند و ميزان فرسودگي فردي، كاري و مرتبط با مراقبت از بيماران در پرستاران به ترتيب 5/33، 3/41 و 3/22 درصد بود. سن، سابقه كار و استخدام رسمي در برابر ساير انواع استخدام (پيماني، قراردادي و طرحي) از عوامل خطر افزايش فرسودگي فردي، كاري و مرتبط با مراقبت بودند. داشتن سمت سوپروايزر در مقابل ساير جايگاه هاي پرستاري، اشتغال در بخش روانپزشكي در برابر اشتغال در ساير بخش هاي بيمارستان و داشتن كار خصوصي در برابر اشتغال صرف در بيمارستان، سبب افزايش فرسودگي فردي مي شدند. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي مطالعه حاضر، با افزايش سن و سابقه كاري بايد توجه به مقوله فرسودگي نيز بيشتر شود و همچنين ميزان فرسودگي در برخي بخش هاي بيمارستاني و جايگاه هاي شغلي نياز به برنامه ريزي منحصر به فرد دارد.

Background and Objective: Burnout has negative effects on nursesʹ health, and also onpatients’ satisfaction and safety. This study was conducted to determine the relationship between Burnout and nursesʹ job characteristics in teaching and therapeutic hospitals affiliated to Golestan university of medical sciences. Material and Methods: In this descriptive-analytical study, 206 nurses who engaged in the teaching and therapeutic centers of Golestan university of medical sciences were selected via random sampling. The data was collected by demographic data sheet and Copenhagen burnout questionnaire and analyzed by descriptive statistical, logistic Regression. Results: The mean age was 34.66±7.38 and 68% of the participants were female. Overall, 34% of the nurses had burnout. The prevalence of personal, work-related and client-related burnout was 33.5%, 41.3% and 22.3%, respectively. Age, job experience and type of employment were the risk factors of personal, work and client-related burnout. Being supervisor, working in the psychiatric ward and having private job, were the causes of increased personal burnout. Conclusion: In line with the increase of age and job experience increasing, the officials should pay more attention to burnout, and in some ward of the hospitals and job positions, they need considering a unique career planning.