بررسي توسعه محله‌هاي شهري با تاكيد بر الگوي حكم‌روايي خوب شهري (مورد مطالعه: منطقه 19 شهرداري تهران)

Investigation into Urban Neighborhoods Development with Emphasis on Good Urban governance pattern (Case Study: Region 19 of Tehran Municipality)

امروزه، در اداره امور شهر بهره‌گيري از الگوي حكم‌روايي خوب شهري، پارادايمي در مديريت شهرها معرفي مي‌شود. در اين الگو دولت، شهروندان و نهادهاي خصوصي در جرياني افقي و فرا‌بخشي به مشاركت مي‌‌پردازند. تحقق حكم‌روايي خوب شهري در مديريت كلان‌شهرهاي ايران و ازجمله تهران، مستلزم عينيت بخشيدن به مشاركت شهروندان در ابعاد گوناگون است. در چند دهه اخير، ‌‌با تغييرات شگرف در شيوه زندگي، در ساختار محلات نيز تغييرات اساسي ايجاد شده است. در اين ميان با مطرح ‌شدن ديدگاه توسعه محله‌اي- ديدگاهي كه حل مشكلات كنوني شهرها را در گرو بازگشت به مفهوم محله مي‌داند- مي‌توان با استفاده از نيروهاي توانمند درون‌زا و سرمايه‌هاي اجتماعي موجود در آن به حل مشكلات پرداخت. شهروندان، نقش‌آفرينان اصلي در ره‌يافت توسعه پاي‌دار شهري هستند. براساس اين ره‌يافت، سامان‌دهي شهر و رفع معضلات شهري و محله‌هاي آن به مشاركت محلي متكي است. در پژوهش حاضر، توسعه محله‌هاي شهري با تاكيد بر الگوي حكم‌روايي خوب شهري در منطقه نوزده شهرداري تهران بررسي شده است. ابزار سنجش در اين پژوهش، پرسش‌نامه است كه با طراحي گويه‌هايي براي هر شاخص و با استفاده از طيف ليكرت، از ساكنان منطقه نوزده به‌صورت نمونه‌گيري پرسش شده است. نتايج آزمون‌هاي آماري نشان مي‌دهد باوجود رابطه معنادار در محله‌ها، سطح توسعه و حكم‌روايي خوب شهري در بيشتر محله‌هاي مورد مطالعه وضع مناسبي ندارد و رابطه معناداري بين دو متغير وجود دارد و متغير وابسته متاثر از متغير مستقل است. همچنين، برپايه نتايج تحقيق، شاخص‌هاي قانون‌مداري، پاسخ‌گويي، مسيوليت‌پذيري، مشاركت و اجماع‌محوري از مهم‌ترين دغدغه‌هاي شهروندان براي رسيدن به سطح خوب توسعه محله‌اي در محله‌هاي مورد مطالعه است.

What is emphasized today in managing urban affairs and introduced as a paradigm in managing cities is utilizing of good points in the governance pattern in which the government, citizens and private organizations participate in a horizontal and extra - section course. Accomplishment of good urban governance in managing the metropolises of Iran like Tehran requires materializing citizens in participating in different aspects. In recent decades, the great changes made in the style of life have also changed the structure of neighborhoods, meanwhile by proposing the standpoint of developing neighborhood as a view that sees all problems of the cities by regressing to the neighborhood purport, they are free to utilize the inborn powerful forces and social assets in order to deal with the problems. Citizens are the main players in developing stable urban approach. Based on this approach, organizing the city affairs, eliminating the difficulties of the city and the neighborhoods rely on the neighborhoods, participation. The present research deals with investigating to develop the neighborhoods of city with an emphasis on the pattern of good governance in Region 19 of Tehran. The assessment tool in this study is the questionnaire with items designed for each index to sample the sample the citizens of region 19 of Tehran. The results from statistical tests showd that besides of existing meaningful relationships in the neighborhoods, standards of good developing and governance in the cities do not have a good status in most of the studied neighborhoods, and there is a meaningful relationship between the two variables, and the dependent variable is affected by the independent one. Also the results showed that indexes like legality, response, responsibility, participation and consensus orientedness are of the most important difficulties of citizens for reaching to a good state of development in the studied neighborhoods.