غدير و سياست در انديشه سياسي امام خميني(ره)

Ghadir and Politics in Imam Khomeini’s Political Thought

نوشتار پيش رو، بازخواني يكي از سخنراني‌هاي بسيار ارزشمند و روشنگرانه امام خميني(ره) در روز عيد غدير (دوم شهريورماه 1365/ هجدهم ذي الحجه 1406) است. ايشان در اين سخنراني به مساله و باور غلط «جدايي دين از سياست» توجه كرده است. اين مساله مشترك ميان تمام مسلمانان با هر نوع گرايش مذهبي است. پس اگر پاسخي به اين مساله مشترك داده شود، نه فقط ردّيه‌اي بر باور غلط جدايي دين از سياست است، بلكه عاملي براي ايجاد وحدت اسلامي خواهد بود. امام خميني(ره) پاسخ مساله را در واقعه غدير جستجو كرده است. ايشان بر مبناي دو مقوله «ولايت تكويني» و «ولايت تشريعي»، نشان داده است كه قضيه غدير، قضيه «جعل حكومت» است، اين است كه قابل نصب است و الّا مقامات معنوي، قابل نصب نيستند. بدين ترتيب، غدير، هم «اصالت‌بخش» حكومت اسلامي است و هم بر خلاف عقيده رايج، «وحدت‌بخش» است.

The present writing is a review of one of the most remarkable and illuminating speeches delivered by Imam Khomeni (may God’s peace be upon him) on the day of Ghadir (Shahriwar 2, 1365/ Dhu-l- Hijjah 18, 1406). In this speech, Imam Khomeini addresses the question of the false belief in the “separation between religion and politics”. This question is fairly common among all Muslims with various religious tendencies. If an answer is given to this common question, this will serve not only as a rejection of the false belief in the ‘separation between religion and politics’ but also as a cause for creating Islamic unity. Imam Khomeini has sought to find the answer in the event of Ghadir Khumm. Basing his argument on the two forms of guardianship (wil?yah), i.e. ontological guardianship and legislative (revealed) guardianship, Imam Khomeini has shown that the event of Ghadir means “setting up a government”. That is why it can be set up. However, spiritual stations are not appointable. Thus, Ghadir gives the Islamic government ‘nobility’ and ‘unity’, though the latter is inconsistent with the common belief.