ظرفيت سنجي معابر درون شهري بر مبناي ويژگي هاي ساختاري و پيوند با فعاليت هاي مجاور؛ مطالعه موردي منطقه 6 شهرداري شيراز

ريخت شناسي شهري، را مي­توان، دانش شناخت شكل و مطالعه ساختار شهر دانست كه كمك مي كند تا سلسله مراتب تغييرات شهري مشخص شود. با توجه به اينكه محيط كالبدي، زمينه ساز رفتارها و تحولات اجتماعي –اقتصادي بعدي است، شناخت عناصر كالبدي و اثرات آنها بر رفتارها براي پيش بيني تغييرات آتي ضروري است. از مهم ترين اجزاي تشكيل دهنده كالبد شهرها، شبكه معابر و كاربري هاي مستقر در اطراف آنها است. مطالعه قابليت­هاي شبكه معابر در خدمات رساني به كاربري هاي همجوار مي تواند در برنامه ريزي و سياست گذاري آتي مفيد واقع شود. اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين قابليت هاي ساختاري معابر و كاربري زمين در حدفاصل محور معالي آباد و شهرك گلستان (منطقه 6 شيراز) انجام شده است. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه هر بخش از شبكه معابر در محدوده مطالعاتي به لحاظ ساختاري، از توانايي­ها و قابليت­هاي به خصوصي برخوردار است كه بايستي در مديريت عرضه و تقاضاي زيرساخت­ها و خدمات ترافيكي مورد توجه قرار گيرد. بر اين اساس، مي توان يك گونه بندي از معابر بر مبناي قابليت هاي ساختاري آنها ارايه داد كه در هر سطح، كاربري ها بر مبناي ظرفيت شبكه توزيع شوند.