تدوين و سنجش نشانگر هاي ارزيابي تحول اداري: مطالعه موردي

Formulating and Assessing Evaluation Indictors of Administrative Reform: A Case Study

مقدمه: تحول در نظام اداري به عنوان يكي از ابزارهاي دستيابي به اهداف كشور در برنامه هاي توسعه است. با توجه به ضرورت پايش برنامه هاي تحول اداري، اين مطالعه با هدف شناسايي و سنجش نشانگرهاي ارزيابي تحول اداري در دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران طراحي و اجرا گرديد. روش كار: مطالعه با استفاده از يك رويكرد تركيبي متوالي كيفي- كمي انجام شد. در مرحله اول نشانگرهاي ارزيابي با مطالعه و تحليل مدارك و مستندات، انجام هشت مصاحبه نيمه‌ساختارمند و كسب نظرات پنج نفر از خبرگان شناسايي شد. در مرحله دوم مطالعه براي تعيين وضعيت دانشكده موردمطالعه در هر يك از محورهاي تحول اداري از سياهه وارسي تهيه شده از يافته هاي مرحله اول استفاده شد. سياهه وارسي پس از آزمون روايي و پايايي، با مراجعه حضوري به دانشكده، بازديد در محل، مصاحبه با مسوولين مربوطه و بررسي مستندات و مدارك موجود، تكميل شد. يافته ها: در مرحله اول 150 نشانگر ارزيابي تحول اداري در ده محور و 36 جز شناسايي شد. يافته هاي مرحله دوم نيز نشان دهنده كسب امتياز 28 درصد از مجموع امتيازات بود. در ميان محورهاي شناسايي شده، محور عدالت استخدامي و نظام پرداخت با كسب 55 درصد امتياز، بيش ترين و محور ساماندهي نيروي انساني، كم ترين امتياز را داشتند. نتيجه گيري: نتايج نسبتاً نامطلوب وضعيت اجراي برنامه هاي تحول اداري از يك سو و تداوم برنامه هاي تحول اداري در برنامه هاي توسعه كشور از سويي ديگر، ضرورت طراحي و پياده سازي اقداماتي جهت افزايش شتاب ايجاد تحول اداري را بيش تر مي نمايد. چكليست طراحي شده در اين مطالعه مي تواند مورداستفاده سياست گذاران و مديران قرار گيرد. كليدواژه ها: نشانگر، ارزيابي، تحول اداري، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي

Introduction: The administrative reform is one of the means to achieve economic social and cultural policy development. Given the necessity of administrative reform monitoring, this study aimed to identify and measure the indicators of administrative reform in the medical school of Tehran University of Medical Sciences. Methods: A mixed sequential qualitative-quantitative approach was employed. The indicators of evaluation were identified through document analysis. In the first phase, 8 semi-structured interviews and the views of 5 experts were collected. Then, we used a researcher- developed checklist to evaluate the current status of the selected school. The checklist was completed through on-site visiting, observation, interview and document review which were then analyzed manually. Results: A set of 150 indicators of administrative reform evaluation, categorized in 10 domains and 36 areas was identified. The total score of evaluation was 28%. The employment equity and payment system domain showed the highest score (55%) and the organizing of human resources domain lowest score. Conclusion: Given the relatively poor results of the administrative reform and the continuity of the reform in Iran development plans, we recommend accelerating the efforts of defining and implementing the administrative reform. Our developed checklist can be used by policy makers and managers. Keywords: Indicator, Reform evaluation, Administrative reform, School of medicine, University of medical sciences