مقايسه آثار حاد تمرين هوازي و هيپوكسي تناوبي بر سطح اركسين A و فشار خون در مبتلايان به پيش پر فشاري خون

Acute effects of intermittent hypoxia and acute aerobic exercise on Orexin-A level and blood pressure in pre-hypertensive patients

زمينه: هدف اين پژوهش مقايسه آثار حاد تمرين هوازي و هيپوكسي تناوبي بر فشارخون و سطوح اركسين A در بيماران مبتلا به پيش پر فشاري خون بود. روش ها: بدين‌منظور 10 مرد و زن داوطلب مبتلا به پيش پر فشاري خون (07/3±7/51 سال)، در روزهاي جداگانه يك وهله تمرين هوازي و يك وهله هيپوكسي تناوبي را اجرا كردند. تمرين هوازي شامل 40 دقيقه دويدن روي نوار گردان با شدت 70 درصد ضربان قلب ذخيره بود. در وهله هيپوكسي تناوبي، 5 دقيقه هواي هيپوكسي (11% اكسيژن) و 5 دقيقه هواي نورموكسي (هواي اتاق) به‌طور متناوب براي يك ساعت در حالت نشسته استنشاق شد. پيش و پس از مداخلات، سطوح اركسين A و فشارخون سيستولي و دياستولي اندازه گيري شد. يافته ها: فشارخون سيستولي و دياستولي پس از تمرين هوازي و هيپوكسي تناوبي كاهش معنا-داري داشتند (05/0?P). به‌هرحال سطوح اركسين A تنها پس از هيپوكسي تناوبي كاهش معنا-داري داشت و اين كاهش با كاهش در فشارخون سيستولي به‌طور معنا داري همبسته بود (05/0?P). نتيجه گيري: انجام يك وهله فعاليت هوازي با شدت ملايم و همچنين يك ساعت هيپوكسي تناوبي، هر دو آثار سودمندي بر فشارخون مبتلايان به پيش پر فشاري خون دارند و مي توانند براي اين افراد پيشنهاد شوند. همچنين هيپوكسي تناوبي مي تواند سطوح اركسين A را در اين افراد كاهش دهد. بنابراين براي كساني كه نمي توانند تمرين هوازي انجام دهند سودمند به‌نظر مي‌رسد.

Background: This study was aimed to compare the effects of acute aerobic exercise and intermittent hypoxia on blood pressure and Orexin-A levels in patients with prehypertension. Methods: To this end, 10 male and female volunteers with prehypertension (51.7±3.1 years old) performed an aerobic exercise and an intermittent hypoxia session in separate days. The aerobic exercise consisted of 40 minutes of running on treadmill with intensity of 70% heart rate reserve. During intermittent hypoxia session, 5 minutes hypoxic air (11% oxygen) and 5 minutes normoxic air (room air) were inhaled intermittently at sitting position for an hour. Orexin-A levels, systolic and diastolic blood pressure were measured before and after interventions. Results: Systolic and diastolic blood pressure levels reduced significantly after aerobic exercise and intermittent hypoxia (P?0.05). However Orexin-A levels decreased significantly only in intermittent hypoxic and this reduction was significantly correlated with the decrease in systolic blood pressure (P?0.05). Conclusion: Performing an aerobic exercise with moderate intensity as well as an intermittent hypoxic session can have beneficial effects on blood pressure in patients with prehypertension and can be advised for them. In addition, intermittent hypoxia can reduce Orexin-A levels in these people. Therefore, it can be proposed for those who cannot participate in aerobic exercise program.