تبيين ارتباط بين رقابت در بازار محصول و راهبري شركتي

Explaining the Relationship between Product Market Competition and Corporate Governance

اين مقاله به بررسي ارتباط بين رقابت در بازار محصول (به عنوان يكي از سازوكارهاي خارجي راهبري شركتي) و راهبري شركتي مي‌پردازد. نمونه اين تحقيق را 212 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براي دوره زماني 1391-1386 تشكيل مي‌دهد. متغير حاكميت شركتي با استفاده از رويكردي چند بُعدي و تركيبي اندازه‌گيري شده است؛ همچنين، براي سنجش رقابت در بازار محصول از دو شاخص (هرفيندال و لِرنِر) استفاده گرديده است. نتيجه پژوهش نشان مي‌دهد كه ساختارهاي راهبري شركتي در صنايع رقابتي (صنايع داراي قدرت اندك در بازار) ضعيف‌تر هستند. اين يافته در حضور متغيرهاي كنترلي و با استفاده از هر دو شاخص سنجش رقابت در بازار محصول صادق مي باشد. شواهد حاكي از آن است كه رقابت در بازار محصول تاثير قابل ملاحظه‌اي بر راهبري شركتي داشته و به عنوان يك جايگزين براي راهبري شركتي محسوب مي شود. علاوه بر اين، نتايج بيانگر آن است كه با تفكيك شاخص تركيبي راهبري شركتي به اجزاي بيشتر، اكثر الگوها غيرمعنادار شده و توان توضيح‌دهندگي آن‌ها كاهش مي‌يابد.

This paper examines the relationship between the degree of competition a firm faces and its corporate governance, given that product market competition acts as an external mechanism for corporate governance. The sample consists of 212 companies listed in the Tehran Stock Exchange (TSE) during the period of 1386-1391. A multi-dimensional approach has been taken to measure corporate governance, and two indicators are used to measure product market competition. The result shows that firms in competitive industries or with low market power have weak corporate governance structure. This result is robust after controlling firm-specific variables, and using various competition measures at firm level. The findings suggest that product market competition has a substantial effect on corporate governance, and that product market competition could be regarded as substitute for corporate governance quality. Furthermore, the result reveals that disaggregating the corporate governance measure into more components causes the explanatory power of the models decreasing and the results being insignificant.