«تاملي در جايگاه و انديشه هاي جلال الدين سيوطي در تصوّف و عرفان اسلامي»

A Survey on the Position of Jalal Al-Din Suyūti in Islamic Sufism and his Ideas about it

جلال‌ الدين سيوطي (849ـ911 هـ .ق)، فقيه،‌ محدّث و مفسّر بزرگ اهل سنت در سده دهم هجري، به دليل جامعيت علمي‌اش داراي آثار گران‌بهايي در علوم مختلف اسلامي است. گرچه مهمترين و بيشترين آثار وي درباره قرآن، حديث تاريخ، فقه و ادبيات عرب است، اما با نوشتن آثاري همچون تاييد الحقيقه العليه و تشييد الحقيقه الشاذليه گرايش خود را به صوفيان و تصوف نشان داده و در عين انتقاد از صوفي نماها به دفاع از صوفيان برخواسته است. وي در آثار صوفيانه خود در صدد بيان آرا و انديشه جديدي برنيامده است و بيشتر مطالب بزرگان صوفيه را نقل كرده است. اگرچه او از كمال‌الدين محمد بن محمد بن عبدالرحمن شافعي معروف به «ابن امام الكامليه» و از شمس‌الدين محمد بن عبدالدايم صوفي خرفه گرفته است و از اين طريق به سه سلسله احمديه، قادريه و سهرورديه مي‌رسد، اما قرايني نيز دال بر ارتباط او با سلسله شاذليه وجود دارد.

Jalal Al-Din Suy?ti(849 -911A.H) is Sunnite great Jurisconsult, translator and commentator. He has wrote various works about Islamic sciences. Although, majority of his works are referring to the holy Quran, narrative (Hadith), history, Islamic Jurisprudence, and Arabic literature, other ones such as Tayid Al-HaqiqahAl- aliyyahand Tashyid Al-Al-Tariqah Al-Shazliyyah show his Sufi tendencies. He at the same time criticizes those persons that claim allegedly are Sufi and defends real ones. Jalal Al-Din in his Sufi works has not offered new Ideas and opinions, but rather has tried to transmit other Sufi Mentor’s thoughts. He has received his Sufi cloak from Kamal Al-Din, the so called Ibn Imam Al-Kameliyah, and Shams Al-Din Mouhammad, and because of this he can be attached to Ahmadiyyah, Qaderiyyah, and Suhrawardiyyah orders. But there are some indications which refer to his relation with Shazliyyah order. Key words: Jalal Al-Din Suy?ti, Sufism, Tayid Al-Haqiqah Al- aliyyah and Tashyid Al-Tariqah Al-Shazliyyah, ShazliyyahOrder.