ارزيابي پايداري اقتصادي در مناطق روستايي با استفاده از فن تصميم‌گيري چند معياره تخصيص خطي (مطالعه موردي: بخش جعفرآباد، شهرستان قم)

Evaluation of Economic Sustainability in Rural Areas by Linear Assignment Multi-Criteria Decision Making (Case study: Jaʹʹfar Abad District, Qom City)

ارزيابي پايداري اقتصادي زماني به اهداف خود دست مي يابد كه اين فرايند در قالب چارچوبي نظام مند و جامع صورت گرفته و با ارايه ابزار و شاخص هاي هدفمند همراه باشددر پژوهش حاضر، ضمن مرور اجمالي بر اهميت پايداري اقتصادي و سنجش و ارزيابي آن و چارچوب هاي ارايه شده براي انتخاب شاخص در اين راستا با انتخاب ابزاري مناسب به ارزيابي پايداري اقتصادي در بخش جعفرآباد شهرستان قم اقدام شده است. جمع آوري داده ها از طريق پرسشنامه در حجم نمونه 385 نفر و تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از روش هاي آنتروپي شانون و تحليل چند معياره تخصيص خطي انجام شده است. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه از بين 20 روستاي مورد مطالعه، روستاهاي قزل آباد، صيد آباد و علي آباد انقلاب داراي اقتصاد پايدار و روستاهاي كريم آباد، طغرود و دولت آباد در سطوح پايين پايداري اقتصادي قرار دارند. در ميان شاخص هاي مورد نظر، تنوع زمين هاي كشاورزي(ديمي و آبي)، دخالت دلالان در خريد و فروش محصولات، ميزان پس انداز در فعاليت هاي كشاورزي، فروش محصولات از طريق اتحاديه هاي كشاورزي، تعداد قطعات زمين هاي كشاورزي، رضايت از قيمت گذاري محصولات كشاورزي و… از ميانگين پايداري پايين و شاخص هاي استفاده از دانش بومي در فعاليت هاي كشاورزي، سرمايه گذاري در كارهاي توليدي، ارزش زمين هاي كشاورزي و استفاده از وام و تسهيلات بانكي از سطح پايداري بالاتري برخوردار بوده اند.

Evaluation of economic sustainability would reach its goals only if this process is carried out in a systemic and comprehensive framework and makes use of goal-directed indices and tools. In this study, having reviewed the importance of economic sustainability, its evaluation and the frameworks introduced for selecting an index, we have selected a suitable device for evaluation of economic sustainability in Jaʹfar -abad district in Qom County. Data were collected using questionnaires filled out by a statistical society of 385 people, and the data were analyzed by Shannonʹs Entropy Model and linear assignment multi criteria analysis method. The results showed that from 20 rural areas of the study, the rural areas of Qezel abad and Ali abad-e- enghlab enjoyed a high level of economic sustainability and rural areas of Toghrud and Dolat-abad suffered from low levels of economic sustainability. From the indices we have explored, the indices of diversity of the farmlands (dry and irrigated), the involvement of dealers in purchasing and selling the products, the money saved in agricultural activities, selling the products through agricultural unions, the number of farmlands, satisfaction with pricing of agricultural products had averagely a low level of economic sustainability, and the indices of using indigenous knowledge in agricultural activities, investment in productive activities, the value of farmlands, using bank loans had averagely a high level of economic sustainability.