اثر تركيبي ليزركم توان و كافييك اسيد بر روي ترميم زخم پوستي ايجاد شده در

The Cmobined Effect of Caffeic Acid and Low-Power Laser on Wound Healing in Male Wistar Rats

سابقه و هدف: التيام زخم يك پاسخ ديناميك به آسيب بوده كه پيچيده و منظم است و مستلزم تعامل بين انواع مختلف سلولها، پروتيين هاي ساختماني، فاكتورهاي رشد و پروتييناز مي باشد از سالهاي دوركافييك اسيد و اواخر دهه 60 ليزر در درمان بسياري از مشكلات پوستي استفاده مي گرديد. اين مطالعه به منظور بررسي اثرات هم زمان كافييك اسيد و ليزر بر بهبود زخم پوستي انجام شد. مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي 36 سر موش سفيد صحرايي نر در محدوده وزني 200 تا 250 گرم به 4 گروه 9 تايي تقسيم شدند. گروه كنترل، گروه دوم با ليزر، گروه سوم با كافييك اسيد و گروه چهارم با كافييك اسيد و ليزر تيمار شدند. گروه هاي تحت تيمار ليزر پس از ايجاد زخم تحت تاثير ترميمي ليزر و كافييك اسيد بصورت موضعي تيمار شدند. در روزهاي 4، 7 و 10 پس از جراحي ميزان سطح زخم اندازه گيري شد. جهت بررسي بافت شناسي از نمونه هاي بافتي تهيه گرديد و تعيين مقدار هيدروكسي پرولين در ادرار در روز دهم به روش بيوشيميايي صورت گرفت و سپس گروهها با هم مقايسه شدند. يافته‌ها: نتايج مطالعه نشان داد كه درصد بهبودي زخم در روز هفتم و دهم در هر سه گروه تحت تيمار يعني گروه هاي دوم، سوم و چهارم در مقايسه با گروه كنترل معني دار بود. سنجش هيدروكسي پرولين نيز افزايش غلظت آن را در سه گروه تحت تيمار يعني گروه هاي دوم(4/0±9/8) ، سوم (29/0 ±3/8) و چهارم (27/0±3/9) را نشان داد كه در مقايسه با گروه كنترل(36/0±6/7) معني دار بود (05/0p < ). نتيجه گيري: در اين مطالعه اثرات ترميم زخم كافييك اسيد و ليزر و بخصوص هم افزايي آنها هم در مطالعات بافت شناسي و هم در بررسي بيوشيميايي با افزايش غلظت هيدروكسي پرولين در گروه هاي تحت تيمار تاييد گرديد.

ABSTRACT BACKGROUND AND OBJECTIVE: Wound healing is a complex, regular, and dynamic response to damage, involving interactions between different cell types, structural proteins, growth factors, and proteinase. Caffeic acid for years, and laser since the late 60s have been used for the treatment of skin conditions. This study aimed to review the combined effect of caffeic acid and laser on wound healing in male Wistar rats. METHODS: In this experimental study, 36 male Wistar rats, weighing 200-250 g, were divided into four groups of 9 rats. The control group received no interventions, the second group was treated by laser, the third group received caffeic acid, and the fourth group was treated by both caffeic acid and laser. The laser-treated groups were locally treated by laser and caffeic acid after ulcer formation. On days 4, 7, and 10 after the intervention, the wound area was measured. For histological evaluation, tissue samples were obtained and the amount of hydroxyproline in urine samples was measured on day 10 via biochemical methods; afterwards, the groups were compared. FINDINGS: The obtained results showed that the percentage of wound healing on days 7 and 10 in all treatment groups (groups 1, 2, and 3) was more significant than that reported in the control group. Measurment of hydroxyproline showed increased concentration in the second (8.9±0.4), third (8.3±0.29), and fourth (9.3±0.27) groups, unlike the control group (7±0.36) (p < 0.05). CONCLUSION: In this research, the wound healing effect of caffeic acid and laser, specifically their combination, was confirmed by histological studies and biochemical evaluations; moreover, hydroxyproline concentration increased in all treatment groups. KEY WORDS: Wound healing, Caffeic acid, Low-Power laser, Hydroxyproline, Male wistar rat.