كيفيت گزارشگري مالي، سررسيد بدهي و كارايي سرمايه‌گذاري

Financial Reporting Quality, Debt Maturity and Investment Efficiency

مطابق نظريه‌هاي نيوكلاسيك، شركت‌ها به‌منظور بيشينه‌سازي ارزش خود تا زماني سرمايه‌گذاري مي‌كنند كه مزاياي حاشيه‌اي با هزينه‌هاي حاشيه‌اي اين سرمايه‌گذاري برابر باشد. در چهارچوب كينزي كه پيش‌بيني مي‌شود سرمايه‌گذاري به‌وسيله اولويت براي رشد يا امنيت مالي تعيين مي‌شود و در چهارچوب نمايندگي كه مشكلات عدم تقارن اطلاعاتي را در نظر مي‌گيرد، امكان دارد شركت‌ها از سطح مطلوب سرمايه‌گذاري خود منحرف شوند و بنابراين، از سرمايه‌گذاري ناكافي يا سرمايه‌گذاري اضافي رنج ببرند. در اين مطالعه به آزمون نقش كيفيت گزارشگري مالي و سررسيد بدهي در كارايي سرمايه‌گذاري پرداخته مي‌شود. نمونه مورد استفاده دربرگيرنده 110 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1386 تا 1390 است و براي پردازش و آزمون فرضيه­ها از رگرسيون داده‌هاي تلفيقي و روش حداقل مربعات تعميم‌يافته برآوردي استفاده شده است. نتايج مطالعه نشان مي‌دهد، كيفيت گزارشگري مالي (به‌ويژه با استفاده از مدل كاسزينك) و سررسيد بدهي كوتاه‌تر، كارايي سرمايه‌گذاري را افزايش مي‌دهند. همچنين، شركت‌هايي كه استفاده بيشتري (كمتر) از بدهي كوتاه‌مدت مي‌كنند، شاهد تاثير كمتر (بيشتر) كيفيت گزارشگري مالي (با استفاده از مدل كاسزينك) بر كارايي سرمايه‌گذاري خواهند بود.

Under neo-classical theory, firms invest until the marginal benefit equals the marginal cost of this investment in order to maximize their values. However, in the Keynesian framework, where expected investment will be determined by the preference for growth or for financial security, and in the agency framework, which considers information asymmetry problems, firms may deviate from their optimal investment levels and hence suffer from underinvestment or overinvestment. This study examines the role of financial reporting quality and debt maturity in investment efficiency. The sample of this study, includes 110 companies listed on the Tehran Stock Exchange during the period 2007-2011 and for processing and testing hypotheses, pooled regression and Estimated Generalized Least Squares (EGLS) methodology are used. The results show that financial reporting quality and lower debt maturity improve investment efficiency. Also, firms with higher (lower) use of short-term debt, exhibit lower (higher) financial reporting quality impact on their investment efficiency.