شماره ركورد :
756217
عنوان مقاله :
ارزيابي ميزان تغييرات كاربري اراضي در روستاهاي الحاقي به كلان شهر تبريز طي دوره‌ي زماني 1391-1381 (نمونه موردي: آخماقيه)
عنوان فرعي :
Evaluating the Rate of Changes in Land Use in Annexed Villages to Metropolis During the Periods 1381-1391 in Tabriz (Case Study: Akhmaghieh)
پديد آورندگان :
اصغري زماني، اكبر نويسنده استاديار دانشگاه تبريز Asghari Zamani, Akbar , زادولي، فاطمه نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد جغرافيا و برنامه ريزي شهري دانشگاه تبريز Zadvali , Fatemeh , زادولي خواجه، شاهرخ نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد جغرافيا و برنامه ريزي شهري دانشگاه زنجان Zadvali Khaje , Shahrokh , علي بخشي زاده، پيام نويسنده كارشناس ارشد جغرافيا و برنامه ريزي شهري دانشگاه پرديس ارس Ali Bakhshizadeh , Payam
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1392 شماره 7
رتبه نشريه :
فاقد درجه علمي
تعداد صفحه :
14
از صفحه :
35
تا صفحه :
48
كليدواژه :
برنامه ريزي شهري , تعييرات كاربري , كاربري زمين شهري , آخماقيه
چكيده فارسي :
كاربري زمين شهري جزو مفاهيم پايه و اصلي دانش شهرسازي و درواقع شالوده‌ي شكل گيري آن است و به اندازه‌اي اهميت دارد كه برخي از برنامه ريزان شهري در كشورهاي پيشرفته آن را مساوي با برنامه‌ريزي شهري مي‌دانند. از اينرو هدف اين مطالعه بررسي روند تغييرات كاربري اراضي شهري در روستاهاي الحاقي به مادر شهرها طي دوره ي زماني 1381 – 1391 مي‌باشد. روش اصلي پژوهش توصيفي – تحليلي و مطالعه‌ي تطبيقي سرانه‌هاي شهري و مساحت كاربري اصلي محدوده‌ي مورد مطالعه طي اين دو دوره با استفاده از روش Crosstab و GIS است. بررسي تغييرات حاصل از سرانه‌ها در محدوده مورد مطالعه نشان دهنده‌ي اين است كه اين محدوده هرچند يك پيكره‌ي جديدي بر شهر تبريز مي‌باشد و نيازمند افزودن به برخي از سرانه‌هاست، اما اين تغييرات در سرانه‌ها بسيار كم است. اين در حاليست كه اراضي باير و خالي كه مهمترين اراضي براي گسترش‌هاي جديد است، در اين محدوده زياد بوده و با اندكي برنامه ريزي مناسب، اين اراضي با فضاهاي جديد شهري قابل گسترش و بهره برداري مي‌باشند. نتايج تحقيق نيز نشان مي‌دهد كه بيشترين ميزان تغييرات در اين دوره از اراضي باير به كاربري مسكوني، اراضي باير به كاربري فرهنگي و اراضي باير به كارگاه مي‌باشد كه به ترتيب در 44274 متر مربع، 32566 متر مربع و 25669 متر مربع صورت گرفته است. همچنين كمترين ميزان تغييرات، به تغيير كاربري مزارع به كاربري فرهنگي مي‌باشد.
چكيده لاتين :
Urban land use is one of the fundamental concepts of urbanism, and the foundation of its formation. The purpose of this study was to investigate changes in urban land use in villages attached to metropolis during the 1381-1391 periods. The main research method is descriptive and analytical. Comparative study was conducted in urban area and land area in that region by the use of use Crosstab and GIS method. Investigative changes in per capita in the study area indicated that this zone was a new structure of Tabriz and it is required to add to some capita, but these are minor changes in per capita. Barren and empty lands are the most important lands for new developments in this area. These lands can be developed and exploited with new urban spaces via some proper planning. The results also show that the maximum amount of changes is in the course of bare land to residential users, bare land to cultural land use and bare land to workshops which have been respectively 44274 meters in square, 32566 square meters and 25669 meters in square. Also the least amount of changes is related to land changes for cultural use.
سال انتشار :
1392
عنوان نشريه :
جغرافيا و مطالعات محيطي
عنوان نشريه :
جغرافيا و مطالعات محيطي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 7 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت