ماهيت تقاص و آثار حقوقي آن

The Nature of Vengeance and Its Legal Effects

تقاص به منظور ايجاب بدهكاران در برابر طلبكاران و با انگيزه پشتيباني از بستانكاراني ايجاد شده است كه براي احقاق حقوق خود، مدركي مقبولِ مراجع قانوني در دست ندارند. اِعمال تقاص گاه با اخذ عين مال مغصوبه و گاه با دريافت بدل حيلوله اجرايي مي‌شود. فقها در نحوه سلطنت مقاص در جايي كه وي به اخذ بدل اقدام مي‌كند اختلاف دارند. برخي اِعمال تقاص نسبت به بدل را موجب اباحه تصرف دانسته‌اند و برخي ديگر آن را محصّل ملكيت دايم مي‌دانند و حتي بعضي از آنان قول به تفصيل را انتخاب كرده‌اند. پذيرش هر يك از اين نظرها، آثار و نتايج متفاوتي را به‌دنبال دارد، به‌ويژه آنجا كه مقاص پس از اِعمال حق تقاص و اخذ بدل، ممكن از تحصيل مبدَل مي‌شود. نويسندگان اجمالاً معتقدند كه اخذ بدل حيلوله اثر واحدي ندارد و در فرض‌هاي مختلف، پيامدهاي متفاوتي خواهد داشت. اين مقاله با هدف تبيين قول مختار و نقد اقوال رقيب سامان يافته است.

Vengeance is developed in order to oblige the debtors to return their debts and to support those creditors who, for administration of justice, cannot deliver any acceptable document to the machinery of justice. The exercise of vengeance is applicable, sometimes by taking back the corpus of usurped property and some other times by taking an intervenient exchange. Religious jurists have different options about revenger’s style of ownership when he tries to take the exchange instead of the corpus of property. Some of these jurists believe that the exercise of vengeance will result in the precarious possession and the other ones find it as the cause of permanent owner ship, and some of them, even have chosen the detailed word. Accepting each of this viewpoints will have different result and consequences, especially in that case where the revenger, after taking vengeance and receiving the exchange, will be capable of taking back the corpus of property. Briefly, the author of this essay believes that taking the intervenient exchange does not have a united effect and according to various hypotheses, it will have different consequences. This essay is compiled in order to specify the word of the essayist and criticize the word of the competitor.