تحليلي بر توسعه الگوي پياده‌مداري در فضاهاي گردشگري شهري نمونه: بافت تاريخي- فرهنگي شيراز

Analysis of Pedestrian-Oriented Pattern Development in Urban Tourism Space Case Study: Historical and Cultural Context of Shiraz

بافت‌هاي باارزش تاريخي جداي از رسالت خود در بازشناسي هويت شهري، نه‌تنها به‌عنوان فضاي كسب‌وكار، بلكه از جذاب‌ترين مقاصد گردشگري شهرها نيز به شمار مي‌روند. اين گنجينه‌هاي باارزش در كلان‌شهرهاي جهان سوم معمولاً در دوره مدرنيسم به مناطق پرتراكم و گره‌هاي ترافيكي تبديل‌شده و چالش‌هاي حاصله از اين روند منجر به منزوي شدن آن‌ها و نيز هويت اصلي شهر گرديده است. هدف پژوهش حاضر شناسايي پهنه‌هاي مستعد گردشگري براي توسعه الگوي دسترسي پياده در بافت تاريخي فرهنگي كلان‌شهر شيراز مي‌باشد. روش تحقيق حاضر، اسنادي و ميداني بوده و داده‌هاي اوليه به‌صورت پيمايشي از طريق پرسشنامه تهيه و استخراج گرديده‌اند. يافته‌ها نشان مي‌دهند بااينكه نزديك به 80 درصد گردشگران از وضعيت ترافيكي شيراز ناراضي‌اند، ميزان رضايتمندي آن‌ها از نحوه دسترسي به جاذبه‌هاي خارج از بافت تاريخي فرهنگي شيراز بيشتر از داخل اين بافت بوده است. آن‌ها چالش‌هاي مربوط به مسيرهاي منتهي به جاذبه‌ها (30 درصد) و نيز ماهيت بافت تاريخي شهر (26 درصد) را مهم‌ترين دلايل وضعيت مذكور مي‌دانند. مقاله حاضر، با استفاده از AHP و GIS و نيز معيارهاي مكان‌يابي، پهنه‌ها و مسيرهاي مستعد براي توسعه محورهاي پياده را انتخاب نموده و در نهايت به ارايه نتيجه‌گيري و پيشنهاد‌ها انجاميده است. با توجه به مطالعات و تجزيه‌وتحليل‌هاي صورت گرفته، پهنه مناسب جهت انتخاب مسيرهاي پياده گردشگري حدفاصل بين شاه‌چراغ و علا الدين حسين و كوچه‌هاي فرعي منشعب از آن‌ها انتخاب شده است.

The valuable historical context apart from its mission in recognizing urban identity are considered as not only business spaces, but also the most attractive tourist destinations cities. These precious treasures in the Third World metropolises usually in the modernism era have become congested into nodal traffic areas and subsequent challenges resulting from this process led to isolation of the main city identity.The aim of this study is to determine tourism Prone zones identified for the development of pedestrian access pattern in the historical- cultural context of metropolis Shiraz. The methodology is survey requiring primary data collected by questionnaires. The findings showed that nearly 80 percent of tourists are not satisfied with traffic conditions in Shiraz but they were more satisfied with access conditions to attractions located in historical contexts than outside. Challenges based on the pathways leading to the attractions (30%) and the nature of historical context (26%) were other important main causes mentioned according to the views of the respondents. This research has identified suitable zones for only tourist trails in historical areas in Shiraz city by using location indices and GIS and AHP models. The last section of the present paper contains conclusion and several recommendations.