استخراج عصاره پوسته گردو واريته شهميرزادي و تاثير حلال و روش استخراج بر فعاليت آنتي اكسيداني عصاره حاصله

مقدمه: ترديد در مورد ايمني و سلامتي آنتي اكسيدان هاي سنتزي منجر به علاقه فزاينده اي به سمت آنتي اكسيدان هاي طبيعي و تحقيق در اين زمينه شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه فعاليت آنتي اكسيداني عصاره آبي و الكلي پوسته سبز گردو واريته شهميرزادي حاصل از دو روش استخراج (غرقابي، استخراج مايكروويو) به سه روش نيروي احياكنندگي، ظرفيت آنتي اكسيداني كل و مهار راديكال DPPH (2 و 2 دي فنيل 1- پيكرو هيدرازيل) بررسي شد و در نهايت تاثير آن بر مهار اكسيداسيون روغن سويا با اندازه گيري دو انديس پراكسيد و تيوباربيتوريك اسيد ارزيابي شد. تركيبات فنولي عصاره ها با حلال متانول (80%)، اتانول (50%) و آب استخراج و ميزان تركيبات فنولي آنها با روش فولين سيوكالتو اندازه گيري شد. يافته ها: نتايج نشان داد بيشترين مقدار فنول كل مربوط به عصاره متانولي حاصل از استخراج مايكروويو بود. كمترين EC50 در آزمون DPPH و نيروي احياكنندگي مربوط به عصاره اتانولي و در آزمون ظرفيت آنتي اكسيداني كل مربوط به عصاره متانولي بود كه در همه اين موارد نتايج بهتر از آنتي اكسيدان سنتزي BHA بوده و در آزمون ظرفيت آنتي اكسيداني كل نتيجه بهتري از BHT بدست آمد. همچنين عصاره ها توانايي به تاخير انداختن اكسيداسيون را داشتند. با افزايش غلظت عصاره، فعاليت آنتي اكسيداني افزايش يافت. غلظت 1000 پي‌پي ام عصاره ها به خوبي اكسيداسيون روغن را مهار كرد. نتيجه گيري: با توجه به مطالب ذكر شده مي توان پوسته سبز گردو را به عنوان منبع قابل توجهي از تركيبات آنتي اكسيداني مطرح نمود و پس از آزمايشات تكميلي به عنوان يك آنتي اكسيدان طبيعي به روغن خوراكي افزود.