بررسي روند تغييرات رخساره هاي ژيومرفولوژي مخروطه دلتايي زاينده رود با استفاده از سنجش از دور

Detecting changes trend of geomorphic faces of Zayandeh Rood deltaic cones using remote sensing

فناوري سنجش از ابزاري براي شناسايي و بررسي تغييرات رخساره‌هاي ژيومرفيك است. تهيه نقشه‌هاي ژيومرفيك و آشكارسازي تغييرات يكي از اركان اصلي جهت اجراي طرح‌هاي مربوط به ارزيابي قابليت اراضي است. در اين تحقيق تغييرات رخساره‌هاي ژيومرفيك مخروطه دلتايي زاينده رود در بازه زماني 27 ساله با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي MSS (1975) و ETM+ (2002)، نقشه هاي توپوگرافي و زمين شناسي و مطالعات ميداني، مورد بررسي قرار گرفت. تصوير ماهواره‌اي +ETM به روش نزديك ترين همسايه با درصد خطاي 15/0 و تصوير ماهواره‌اي MSS با درصد خطاي 18/0 تصحيح هندسي گرديد. براي هر تصوير با استفاده از پروفيل طيفي و شاخص PCA بهترين تركيبات رنگي كاذب تهيه گرديد. پس از استرچ خطي با استفاده از روش طبقه بندي نظارت ‌شده نقشه رخساره‌هاي هر دو تصوير با دقت كلي62% (MSS 1975) و دقت كلي 74% (ETM+ 2002) تهيه گرديد. نقشه‌هاي حاصله با استفاده از روش مقايسه بعد از طبقه بندي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه رخساره زمين هاي پف-كرده از 13 كيلومتر مربع (MSS 1975) به 26 كيلومتر مربع (ETM+ 2002)، و رخساره پهنه ماسه‌اي- رسي نيز از 45 به 52 كيلومتر مربع افزايش وسعت داشته است. در حالي كه بقيه واحدها به دليل حاكم بودن شرايط خشكسالي و در پاره‌اي از موارد تغيير كاربري اراضي با كاهش مساحت مواجه بوده‌اند.

Remote sensing technology is a tool to identify and evaluate changes of geomorphic faces. Preparing the geomorphic maps and detecting of changes is one of the main elements in projects related to land capability assessment. In this study, geomorphic faces changes of the Zayandeh Rood Delta were detected in the 27 years period using MSS (1975) and ETM+ (2002) satellite images, topography and geology maps, and field visit. The ETM+ and MSS satellite images were corrected using the nearest neighbor method with a 0.15 and 0.18 percentage error respectively. For each image the best false colure composite (FCC) was prepared using spectral profiles and PCA index. After a linear stretch the maps of each image were prepared using supervised classification geomorphic with an overall accuracy of 62% (MSS 1975) and 74% (ETM+ 2002). The prepared maps were evaluated by the post-classification comparison (PCC) method. The results show that bloat lands has expanded from 13 km2 to 26 km2 and clay-sandy faces have increased from 45 to 52 km2. However the area of other units has been reduced due to the prevailing drought conditions and in some cases due to land use.