بررسي رابطه اخلاق كاري اسلامي و فرسودگي شغلي مدرسان دانشگاه آزاد اسلامي و پيام نور

Deliberating the Relation between the Islamic Work Moral and Job Burnout of the Lecturers of Islamic Free University and Payame Noor University

اين پژوهش به بررسي رابطه اخلاق كار اسلامي و فرسودگي شغلي مي پردازد. پژوهش از نوع پيمايشي ـ همبستگي است و جامعه آماري شامل تمام مدرسان دانشگاه آزاد اسلامي و پيام نور شهرستان پيرانشهر بود كه 165 نفر از آنها به عنوان نمونه آماري (به نسبت مدرسان هر كدام از دانشگاه ها) انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي اخلاق كار اسلامي بر مبناي الگوي علي (1998) و فرسودگي شغلي مسلج (1981) جواب دادند؛ سپس داده ها با نرم افزار Spss مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه رابطه اخلاق كار اسلامي، كار دقيق، استقلال و سودمندي اجتماعي با فرسودگي شغلي منفي و معنادار بود. بين كار انساندوستانه و فرسودگي شغلي رابطه معناداري وجود نداشت و ابعاد اخلاق كار اسلامي توانايي پيش بيني 9 درصد از واريانس فرسودگي شغلي را دارد.

The research deliberates the relation between the Islamic work moral and job burnout. The research kind is survey-correlation and the statistical population included all of the lecturers of Islamic Free University and Payame Noor University in Piranshar among which one hundred and sixty five people were selected as the sample (each university in proportion to its lecturers) and they answered the questionnaires of the Islamic work moral based on Ali’s pattern (1998) and Maslaj job burnout (1981); then, the data were analyzed by Spss software. The outcomes indicated that the relations of the Islamic work moral, accurate work, independence, and social profitability to the job burnout were negative and meaningful. There was not any meaningful relation between humanitarian work and job fatigue. And the Islamic work moral dimensions can foresee 9 percent of job burnout variance.