بررسي تاثير پيگيري تلفني پرستار بر تبعيت از برنامه درماني در بيماران ديابتي نوع دو

The Effectiveness of Telenursing on Adherence to Treatment in Patients with Type 2 Diabetes

مقدمه: عدم تبعيت از برنامه درماني يكي از مشكلات شايع در بيماران ديابتي است. پيگيري تلفني پرستار ميتواند در استمرار حمايت از اين بيماران و تقويت آگاهي و عملكرد آنان موثر باشد. هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير پيگيري تلفني پرستار بر تبعيت از برنامه درماني در بيماران ديابتي نوع دو بود. مواد و روشها: اين مطالعه يك پژوهش نيمه تجربي بود كه بر روي 60 نفر از مبتلايان به ديابت نوع دو مراجعهكننده به درمانگاه ديابت شهرستان اليگودرز انجام شد. نمونهگيري به روش در دسترس و توزيع نمونهها در دو گروه به صورت تصادفي انجام شد. در ابتدا براي تمامي شركتكنندگان دوره آموزش سه روزه خود مراقبتي ديابت برگزار شد. سپس پيگيري تلفني در گروه مداخله به مدت دوازده هفته انجام شد. جمعآوري اطلاعات شامل مقادير هموگلوبين گليكوزيله و تبعيت از برنامه درماني در دو مرحله، بدو ورود و دوازده هفته پس از مطالعه، انجام شد. يافتهها: افزايش معني‌دار ي در ميانگين نمرات تبعيت از برنامه درماني و كاهش 39/1 درصدي در ميانگين هموگلوبين گليكوزيله در گروهي كه مداخله صورت گرفته بود، مشاهده شد (001/0P < ). نتيجهگيري: يافتههاي مطالعه حاضر نشان داد پيگيري تلفني پرستار روشي اثر بخش در بهبود گليسمي و تبعيت از برنامه درماني در مبتلايان به ديابت نوع دو ميباشد.

Introduction: Non-adherence to treatment is a common problem in diabetic patients. Nurse-led Telephone follow-up by nurses can be effective in maintaining consistent care to these patients and improving their knowledge and performance. The purpose of the present study was to investigate the effect of nurse-led telephone follow-up on adherence to treatment in patients with type 2 diabetes. Materials and Methods: The present quasi-experimental study was conducted on 60 patients with type 2 diabetes, admitted to a diabetes clinic in Aligudarz, Iran. Samples were selected using the convenience sampling method and randomly divided into the experimental and control groups. All participants first received 3 days of diabetes self-care training, and the experimental groups had twelve weeks of telephone follow-ups. Data on the patients’ glycosylated hemoglobin and treatment adherence were collected at baseline and again 12 weeks after the intervention. Results: Results obtained showed a significant increase in the mean scores of treatment adherence and reduction of 1.39% in the mean glycosylated hemoglobin levels of the experimental group (p < 0.001). Conclusion: Findings of the present study showed nurse-led telephone follow up is an effective method for improving glycemic control and adherence to treatment in patients with type 2 diabetes.