بررسي فراواني پروتئين P53 و BCL2 و ميزان آنژيوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص هاي كلينيكو پاتولوژيك

Evaluation of the frequency of BCL2 and P53 and angiogenesis in endometrial cancer and its relationship with clinicopathological characteristics

مقدمه: P53 در بیش از 50% تومورهای توپر جهش یافته است و در سرطان آندومتر كه شایع ترین بدخیمی دستگاه تناسلی زنان می باشد، در 40-30% موارد تغییر كرده است و تغییر مزبور با نوع سلول سروز پاپیلری و مرحله بالا و پیش آگهی بد همراه است. همچنین میزان آنژیوژنز تومور و بروز بیش از حد BCL2 در پیش آگهی بیماری دارای اهمیت می باشد، بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی بروز پروتئین P53 و BCL2 و میزان آنژیوژنز در سرطان آندومتر و ارتباط آن با شاخص های كلینیكو پاتولوژیك و عوامل مؤثر بر پیش آگهی بیماری انجام شد. روش كار: در این مطالعه طولی گذشته نگر طی سال های 93-1384، پرونده های 30 مورد از بیماران مبتلا به سرطان آندومتر در سه بیمارستان امام رضا (ع)، ‌قائم (عج) و امید جمع آوری شد. نمونه های آسیب شناسی از نظر ماركرهای P53 و Bcl2 و آنژیوژنز مورد رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی قرار گرفتند و ارتباط این ماركرها با عوامل مؤثر بر پیش آگهی بیماری و عود بیماری مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی تست، كای اسكوئر و Log rank انجام شد. میزان p كمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها:‌ بروز P53 در 9 مورد از 10 بیمار  (90%) با سرطان غیر آندومتریوئید مثبت بود  و تمام بیماران از نظر Bcl2 منفی بودند و  8 مورد از 10 بیمار (80%) با نوع غیر آندومتریوئید و 6 مورد از 20 بیمار با انواع آندومتریوئید (30%) از نظر آنژویوژنز شدید بودند. بین نوع بافت شناسی تومور و درجه و مرحله تومور و نیز بقاء بیماری ارتباط معنی داری وجود داشت (002/0=p). نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین ماركرهای ژنتیكی با مرحله و درجه بیماری و نیز بقاء بیماران، بهتر است هنگام تشخیص پاتولوژی سرطان آندومتر، بلوك مربوط از نظر این ماركرها بررسی شود.

Introduction: P53 is mutated in more than 50% of solid tumors and has been changed in 30-40% of endometrial cancer which is the most common malignancy of the genital tract of women and this change is associated with papillary serous cell type and advanced stage and poor prognosis. In addition, the overexpression of BCL2 and tumor angiogenesis is important in the prognosis of patient. Therefore, this study was performed with aim to evaluate the expression of BCL2 and P53 and angiogenesis in endometrial cancer and its relationship with clinicopathological characteristics and the factors affecting the prognosis of disease. Methods: In this retrospective longitudinal study which was performed during 2005-2014, 30 files of patients with endometrial cancer in three different hospitals (Imam Reza, Ghaem, Omid) were collected. The pathology samples were immunohistochemical staining in terms of Bcl2 and P53 markers and angiogenesis and the association of these markers with factors affecting the prognosis and recurrence of disease were investigated. Log rank, t-test and Chi-square tests were used to analyze the data and PResults: P53 expression was positive in 9 cases of 10 patients (90%) with non-endometrial cancer and all patients (100%) were negative in terms of Bcl2 and angiogenesis was severe in 8 cases of 10 patients (80%) with non-endometrial cancer and in 6 cases of 20 patients (30%) with endometrial cancer. There was significant relation between tumor histology and tumor grade and stage of the disease and survival (P = 0.002). Conclusion: Since there is relationship between genetic markers with stage and grade of disease and also survival of the patients, it is better that the related block be evaluated in terms of these markers at the time of pathological diagnosis of endometrial cancer.