پهنه بندي مكان گزيني گردشگري فصلي شهرستان سميرم بر پايه مقايسه روش تحليل سلسله مراتبي و شاخص اقليمي

عدم تعيين محدوديت ها و جاذبه هاي فصلي يك منطقه مي تواند باعث سردرگمي و چه بسا دلزدگي گردشگر از منطقه اي كه در فصل نامناسب از آن بازديد بعمل آورده بشود. لذا نياز بر آن است كه در نقشه هاي گردشگري تقويم گردشگري فصلي هر منطقه نيز مشخص گردد. در اين پژوهش به منظور تعيين پهنه هاي مناسب براي گردشگري در چهار فصل از دو مدل بيوكليماتيك TCI و تحليل سلسله مراتبيAHP استفاده گرديده است. نقشه هاي خروجي شاخص سيستماتيك شرايط اقليمي را براي گردشگري با استفاده از 7 پارامتر ميانگين بارش ماهانه، ميانگين دما، ميانگين نم نسبي، بيشينه دما، كمينه نم نسبي، ميانگين روزانه ساعات آفتابي و سرعت باد مورد ارزيابي قرار مي دهد، در حالي كه در تحليل سلسله مراتبي سعي شده اثر شاخص هاي اقليمي در ميزان اثر گذاري در جاذبه هاي هر فصل در نظر گرفته شود. نتايج حاصل از تطبيق دو مدل مذكور و مقايسه خروجي ها با واقعيت هاي موجود در منطقه مشخص نمود كه خروجي مدل تحليل سلسله مراتبي پهنه هاي واقعي تري نسبت به مدل بيوكليماتيك در اختيار گردشگران قرار مي دهد.