تعيين مقدار بهينه اقتصادي مصرف آب و نهاده هاي آلاينده محيط زيست در توليد گندم آبي مطالعه موردي دشت سيدان- فاروق شهرستان مرودشت

استفاده بهينه از منابع، حفظ كيفيت محيط زيست و ارتقاي سلامت بوم نظام از مولفه هاي اساسي توسعه پايدار است. با اين حال، به استناد پژوهش هاي صورت پذيرفته، بسياري از نظام هاي كشاورزي با هزينه هاي بالا و غيرقابل قبول زيست محيطي در فرايند گذار از كشاورزي سنتي به كشاورزي مدرن در حال گسترش اند. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان بهينه اقتصادي استفاده از آب و نهاده هاي آلاينده محيط زيست براي توليد گندم آبي در دشت سيدان- فاروق شهرستان مرودشت انجام شد. داده ها و اطلاعات مورد نياز مربوط به سال زراعي 1389 -90 بوده كه از طريق مصاحبه و تكميل تعداد 106 پرسش نامه و با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي دومرحله اي گردآوري شده است. مهم ترين نتيجه مطالعه حاضر اين است كه بهره برداران گندمكار نهاده آب و نهاده آلاينده كود اوره را به ترتيب به ميزان 2643 مترمكعب و 67 كيلوگرم در هكتار بيشتر از حد بهينه اقتصادي مورد استفاده قرار داده اند. از اين رو، به كارگيري سيستم هاي نوين آبياري با بازده بالاتر به جاي استفاده صرف از ابزارهاي قيمتي در مديريت مصرف آب- كه براساس تجربه در منطقه مورد مطالعه عمدتاً ناكارا بوده است- توصيه مي گردد. در مورد نهاده كود اوره نيز پيگيري فرايند هدفمند كردن يارانه نهاده هاي توليد با توجه به حاشيه سود معقول براي كشاورزان در كنار اقدامات ترويجي مي تواند آثارمفيدي در راستاي بهينه سازي مصرف اين نهاده داشته باشد. علاوه بر اين، يافته هاي اين تحقيق نشان دهنده استفاده بهينه از نهاده سم توسط گندمكاران منطقه بوده است.