بررسي عوامل پيش‌آگهي دهنده‌ي بيماران بستري با زخم پاي ديابتي در بخش عفوني بيمارستان طالقاني اروميه

A SURVEY ON PROGNOSTIC FACTORS IN PATIENTS WITH DIABETIC FOOT ULCER IN TALEGHANI HOSPITAL IN URMIA

پيش‌زمينه و هدف: زخم پاي ديابتي يكي از جدي‌ترين عوارض مزمن بيماري ديابت است كه در صورت عدم كنترل موجب معلوليت و كاهش شديد كيفيت زندگي به دنبال قطع عضو مي‌شود. مطالعه باهدف بررسي سير متغيرهاي ماژور باليني، آزمايشگاهي و دارويي براي تعيين عوامل پيش‌آگهي دهنده‌ي در جهت طراحي يك پروتكل پيشگيري از مزمن شدن و پيشروي زخم پاي ديابتي و آمپوتاسيون در بيماران بستري با زخم پاي ديابتي در بخش عفوني بيمارستان طالقاني دانشگاه علوم پزشكي اروميه انجام شد. مواد و روش كار: در مطالعه هم‌گروهي آينده‌نگر، بيماران بستري‌شده با زخم پاي ديابتي در فاصله زماني خرداد 92 تا پايان خرداد 93 وارد مطالعه شدند. تشخيص زخم پاي ديابتي بر اساس معيار meggit wagner صورت گرفت و بيماران با درجه 2 و بيشتر مورد ارزيابي قرار گرفتند. بيماران به مدت سه ماه جهت مشخص شدن پيامد موردنظر (آمپوتاسيون يا بهبودي) پيگيري شدند. جمع‌آوري داده‌ها به‌صورت طراحي چك‌ليست بوده و براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد و سطح معني‌داري كمتر از 05/0 ملاك قضاوت آماري قرار گرفت. يافته‌ها: 72 بيمار در مطالعه شركت كردند كه 58.3درصد افراد مذكر بودند. 47.2درصد بيماران مبتلا به آترواسكلروزيس بوده، 94.4درصد بيماران مبتلا به ديابت نوع دوم بودند. ازنظر اندكس التهابي ESR، 70.8درصد بيماران بيشتر مساوي 50 بودند و ازنظر اندكس التهابي CRP، بيشتر بيماران 3+ بودند (35.9درصد). 80.6درصد بيماران لكوسيت كمتر از 12000 داشته، 95.6درصد بيماران هموگلوبين گليكوزيله بيشتر مساوي 7 داشته، 58.6درصد بيماران كلسترول LDL كمتر از 100 داشته، 95.2درصد بيماران كلسترول HDL كمتر از 50 داشته، 67.2درصد بيماران تري‌گليسيريد كمتر از 200 داشته،50درصد بيماران از داروهاي خوراكي براي كنترل قند خون خود استفاده مي‌كردند. در اين مطالعه 55.6درصد بيماران تحت درمان با رژيم دارويي سفترياكسون + ونكومايسين + كليندامايسين (مترونيدازول) بودند. بحث و نتيجه‌گيري: در مطالعه ما ارتباط معناداري بين جنس بيماران، سطح تحصيلات، محل سكونت، مدت ابتلا به ديابت، اندكس التهابي ESR، آترواسكلروزيس، لكوسيتوز بيشتر مساوي 12000، هموگلوبين گليكوزيله A1c بيشتر مساوي 7، كلسترول LDL بيشتر مساوي 100، كلسترول HDL كمتر از 50، شكل داروي مصرفي (تزريقي يا خوراكي) و نوع ديابت، پيدا نشد. ولي بين اندكس التهابي CRP در سطح 90درصد، تري‌گليسيريد در سطح 90درصد و آمپوتاسيون ارتباط معناداري وجود داشت.

Background & Aims: Diabetic foot ulcer is one of the newest complications of diabetes mellitus and needs effective management if not it leads to disability and lower quality of life due to amputation. The aim of this study was to investigate clinical, laboratory variables and determining prognostic factors for designing a protocol for prevention of development of diabetic foot ulcer and amputation in patients with diabetic foot ulcer. Materials & Methods: This prospective cohort study was conducted from May 2012-May 2013 in Taleghani Hospital of Urmia University of Medical Sciences. Patients with grade 2 or more diabetic foot ulcer according to meggit/wagner grading were selected. Patients were followed to determine the recovery or amputation of foot for three months. Data collection was through check list and analyzed using SPSS version 16 and the significant relationship was below 0.05. Results: From 72 patients that participated almost 58.3% were male, 47.2% had atherosclerosis, 94.4% of patients had type 2 Diabetes mellitus, 70.8% had ESR > =50 and 35.9% (the most percent) had CRP=3+, 80.6% had leukocytosis < 12000, 95.6% had HbA1c > =7 , 58.6% had LDL < 100 , 95.2% had HDL < 50 , 67.2% had TG < 200 , 50% using oral agents for blood sugar control. 55.6% of patientʹs ulcer was treated by ceftriaxone, vancomycin, clindamycin (metronidazole). Discussion: There was no significant relationship between sex, education, residence, duration of Diabetes mellitus, ESR, Atherosclerosis, leukocytosis > =12000, HbA1c > =7 , LDL > =100, HDL < 50, drug type to control blood sugar (injection or oral), Diabetes mellitus type and amputation. Instead significant relationship was found between CRP, TG and amputation over 90%.