پاسخ آنزيم هاي دهيدروژناز و اوره آز به دو علف كش تري بنورون- متيل و بروموكسينيل در خاك تحت كشت گندم

Response of Dehydrogenase and Urease to Tribenuron-methyl and Bromoxynil herbicides in soil under wheat cultivation

هدف از اين مطالعه، بررسي تاثير علف كش هاي تري بنورون- متيل (گرانستار) و بروموكسينيل (پاردنر) بر فعاليت آنزيم-هاي دهيدروژناز و اوره آز در يك خاك آهكي تحت كشت گندم و ميزان بازدارندگي فعاليت بيولوژيكي آنها بود. اين پژوهش در قالب آزمايش فاكتوريل و بر پايه طرح كاملاً تصادفي با 18 تيمار و 3 تكرار به صورت گلداني انجام گرديد. غلظت هاي علف كش تري بنورون- متيل 30، 42، 56 (غلظت توصيه شده) و 84 ميلي گرم بر ليتر و علف كش بروموكسينيل 225، 450، 675 (غلظت توصيه شده) و 900 ميلي گرم بر ليتر در دو حالت حضور و عدم حضور گياه گندم اعمال شدند. فعاليت آنزيم هاي دهيدروژناز و اوره آز خاك در 3، 30 و 60 روز پس از مصرف علف كش ها اندازه گيري شدند. در هر يك از علف كش ها كاهش معني داري در ميزان فعاليت دهيدروژناز و اوره آز با افزايش غلظت علف كش در هر يك از زمان-هاي نمونه برداري در مقايسه با تيمار شاهد مشاهده گرديد. بالاترين ميزان كاهش فعاليت آنزيم هاي دهيدروژناز و اوره آز در خاك تحت تيمار با علف كش بروموكسينيل به ترتيب به ميزان 61 و 51 درصد در 30 و 3 روز پس از مصرف در غلظت 900 ميلي گرم بر ليتر بدست آمد. در اين آزمايش فعاليت آنزيم دهيدروژناز بعد از روز سوم تيمار روند افزايشي نشان داد. اين افزايش فعاليت را مي توان ناشي از افزايش جمعيت ميكروبي با قابليت استفاده از علف كش به عنوان منبع كربني دانست. همچنين كاهش معني داري در ميزان فعاليت آنزيمي در تيمارهاي بدون گياه در مقايسه با تيمارهاي با گياه مشاهده شد.

The purpose of this study was to investigate the effects of Tribenuron-methyl (Granstar) and Bromoxynil (Pardnr) herbicides on dehydrogenase and urease activity and biological properties of a calcareous soil under wheat cultivation. An experiment was conducted in a completely randomized design (CRD) with factorial arrangement (18 treatments) and 3 replications in pots. Tribenuron-methyl concentrations of 30, 42, 56 (concentration recommended) and 84 milligrams per liter and Bromoxynil concentrations of 225, 450, 675 (concentration recommended) and 900 milligrams per liter were applied into the soil samples in the presence and absence of wheat plants. The activities of soil dehydrogenase and urease were measured at 3, 30 and 60 days after herbicide application. The results showed that dehydrogenase and urease activities were reduced with increasing herbicides concentrations in each of the sampling time compared to the control treatment. The most reduction of dehydrogenase and urease activities (61% and 51% respectively) was observed at concentration of 900 milligrams per liter treatment after 3 and 30 days of application. Dehydrogenase activity was increased after three days and it might be due to an increase in microbial populations with the capability of utilizing the herbicides as a carbon source. Also, a significantly decrease observed in enzymatic activities in treatments without plants compared to the plant treatments.