اثرات رژيم غذايي كم انرژي و تركيب رژيم غذايي بر اختلالات توليد‌مثلي و متابوليكي در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك : مروري ساده بر مطالعات

سابقه و هدف: تغييرات در تركيب رژيم غذايي مي‌تواند در كاهش چاقي كه نقش محوري در تشديد اختلالات توليد ‌مثلي و متابوليكي ناشي از سندرم تخمدان پلي‌كيستيك(PCOS) دارد، مفيد باشد. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي اثرات رژيم غذايي كم انرژي و تركيب رژيم غذايي بر اختلالات توليد‌مثلي و متابوليكي در افراد مبتلا به PCOS است. مواد و روشها: واژگان كليدي"Diet"، "Protein"، "Carbohydrate"، "Lifestyle"، "Weight" و"Glycemic Index" در تركيب با واژه "polycystic ovary syndrome" جهت جستجو در سايت‌هاي PubMed، Science Direct وgoogle scholar بين سال‌هاي 2003 تا 2014، استفاده شد. كارآزمايي‌هاي باليني و مقالات مروري با كيفيت مطلوب جمع‌آوري شدند. يافتهها: مطالعات نشان دادند كه كاهش 5% تا 10% وزن بدن كه در طي محدوديت طولاني‌مدت انرژي رژيم غذايي به دست مي‌آيد، مي‌تواند اختلالات توليد‌مثلي و متابوليكي را بهبود بخشد. مطالعات نتوانسته اند اثرات مثبت بيشتري را در تبعيت از رژيم‌هاي غذايي كم انرژي پر پروتيين در مقايسه با رژيم‌هاي غذايي كم انرژي با پروتيين استاندارد، نشان دهند. در مطالعات نشان داده شد كه رژيم‌هاي غذايي با شاخص (GI) يا بار گليسمي (GL) پايين مي‌توانند حتي بدون تغيير در مقدار انرژي رژيم غذايي، در بهبود عوامل توليد‌مثلي و متابوليكي موثر باشند. نتيجه گيري: محدوديت انرژي رژيم غذايي مستقل از تركيب آن منجر به بهبود اختلالات توليد‌مثلي و متابوليكي در افراد مبتلا به PCOS مي‌شود. با توجه به نتايج مطالعات، در حال حاضر نمي‌توان تركيب مناسب رژيم غذايي را تعيين كرد، ولي به نظر مي‌رسد رژيم‌هاي غذايي با GI يا GL پايين در بهبود اختلالات توليد‌مثلي و متابوليكي، مفيد باشند. واژگان كليدي: سندرم تخمدان پلي كيستيك، تركيب رژيم غذايي، رژيم كم كالري، شاخص گليسمي، رژيم غذايي پر پروتيين